VOOR ALLEN BROEDER ZIJN!

Voor allen broeder zijn!
Allen dienen, hulp verlenen!
is, sinds HIJ is verschenen,
enig doel van alle zijn!

Ook voor de booswicht,
die ons wil weerstreven!
Ook hij werd geweven
ééns uit licht.

‘Laat liefde kwaad- in goed verkeren!
is wat zielen, die diep schouwen, leren.
Leer aan de haat te stalen-
de moed om liefde uit te stralen!

‘Broeders’-Versta dit woord!
Dat het in werkelijkheid kan overgaan-
en ééns een aarde zal ontstaan
als Gods oord!’

Het bovenstaande gedicht van Christiaan Morgenstern is de lijfspreuk van de verwanten.
Het is zo’n intrigerende boodschap van liefde en licht.
De vraag doet zich voor in deze tijd of je het kwaad nog met kwaad kan en moet vergelden?
Of is het beter het te negeren, of zoals sommigen doen….het simpelweg ontkennen?
Of het nu juist benoemen, bewust maken?
*Ik meen te weten dat het onmogelijk is het kwaad met wortel en tak uit te roeien; dood je de één dan komen er direct in veelvoud anderen voor terug.
Met andere woorden: hoe meer je het bestrijdt hoe sterker het wordt.
*Negeren is zeker ook een dwaalweg, omdat iets wat genegeerd wordt er alles aan zal doen om zich kenbaar te maken, zich te doen gelden.
*Als je onbewust blijft van de werking van het kwaad in de materie zowel als in de geest, maak je dan van jezelf niet een willoos slachtoffer van bovengenoemde macht?
Het is dus niet negatief, somber of pessimistisch om het te benoemen, zonder daar een te groot waardeoordeel aan vast te willen plakken.
Licht en duister, kwaad en goed zijn eigenlijk onafscheidelijke grootheden, die elkaar ook nodig hebben. Zonder duister geen licht, zonder kwaad geen goed. Je kunt het je alleen maar bewust worden door de tegenstelling.
Uiteindelijk ie er maar één oplossing denkbaar: dat is het licht en het duister in elkaar op te laten gaan.
Dan wordt de dualiteit opgeheven, opnieuw geboren in de eenheid….in God.
Het zijn simpele eenvoudige woorden, maar het is in werkelijkheid een grootse opdracht!
De oorsprong van het kwaad is van geestelijke aard, net als wij geestelijk zijn. Fysiek zijn we sterfelijk, in de geest onsterfelijk. Fysiek zijn we zeer kwetsbaar voor het kwaad….daar heeft het al overwonnen!
Dat is iedere dag weer duidelijk als we het wereldnieuws aan ons voorbij zien trekken.
Daarom is het van zo’n groot belang dat we ons geestelijk sterken, elkaar stimuleren, om als het ware op te staan in de geest. Daar ligt onze enige kans, en daar is ook veel hulp te verwachten. Alleen vanuit die kracht zullen we in staat zijn om uiteindelijk het kwaad te transformeren……..

‘Leer aan de haat te stalen-
de moed om Liefde uit te stralen!