De Verwanten

VRIJ EN VERBONDEN IN INNERLIJKE VERWANTSCHAP. De Verwanten wil een podium geven aan het idee over ziel en geestverwantschap. Over in relatie zijn met ons-zelf, de ander en alles wat ons omgeeft.

MEDITATIE EN CONCENTRATIE. DEEL 1

Het belang van meditatie voor jezelf en de wereld:

Soms kan ik zo’n verlangen voelen om mij terug te trekken in een klooster of te gaan wonen in een grot. Ik ben nu net de 65 gepasseerd, ik heb met een niet aflatend enthousiasme en wisselend succes mij ingezet om de wereld een stukje mooier te maken. Achteraf gezien, denk ik weleens, dat ik het vooral voor mijzelf leefbaar wilde maken. Achter al ons altruïstisch handelen ligt immers vaak diep verscholen een zelfzuchtig motief, maar als we er niemand kwaad mee berokkenen is het ons niet kwalijk te nemen.

In andere en vroegere culturen mocht de man die zijn taak  naar behoren vervuld had, als een soort van beloning, zich terugtrekken in het woud of in een klooster, om zich dan echt in alle stilte te kunnen wijden aan de geest.
Vanuit karmisch perspectief voel ik mij zeer verwant met de religieuze broederschappen en heb in dit leven mijn broeders zeer gemist. Ze waren er wel, maar herkenden mij nog nauwelijks, omdat ze zich blijkbaar voorgenomen hadden hun eigen individuele weg te gaan, op een manier die bij deze tijd past. Mensen herkennen is geen benijdenswaardige gave, maar bovenal een zeer pijnlijke. Het is niet zomaar dat we vorige levens niet kunnen herinneren, omdat dit leven al gecompliceerd genoeg is. Stel je voor dat we daar ook nog eens de onopgeloste problemen vanuit andere levens bewust bij kregen. Toch werken we nu ook veelal onbewust aan het oplossen van zogenaamd oud karma d.m.v. onze ontmoetingen en de relaties die we aangaan. Tegelijkertijd bouwen we ook in vrijheid aan nieuw karma, door de (bewuste) wijze hoe wij omgaan met alles waar we mee in relatie staan. Voordat we nu verzanden in een verhandeling over karma, keren we terug naar de openingszin, waarin ik aangaf een verlangen te voelen om mij terug te trekken uit deze voor mij min of meer ‘krankzinnige’ wereld.

In het eerste deel van mijn leven was dat voor mij een terugkerend thema, waarschijnlijk omdat ik mij vaak wezensvreemd voelde in de wereld en het maar moeizaam lukte om mij er staande te houden. Blijkbaar was ik ook nog te sterk, min of meer bewust, verbonden met mijn wortels uit het verleden, dat stond nog heel dicht bij mij en was daardoor een belemmering om mij met de wereld van nu te verbinden.
Het kloosterleven met zijn stilte en bescherming heeft mij altijd diep vanuit mijn hart aangetrokken. Zo nu en dan ging ik er heen voor een retraite van een week of gewoon voor een paar dagen. Het was of ik dan uit de wereld stapte en mij verborg voor de hectiek van het aardse bestaan. 
Er was rust en alle orderegels waren erop gericht om een meditatieve stilte te bewerkstelligen. Geestelijke en fysieke arbeid waren dusdanig op elkaar afgestemd dat er een bepaald evenwicht ontstond. Een vloeiend ritme als kloppend hart van een meditatieve dag. Het was verleidelijk, maar aan de andere kant beleefde ik ook een soort doodsheid, alsof de sprankelende levensenergie zich daar teruggetrokken had, als verschaalde lucht.
De tien oude monniken, in een veel te groot klooster, hielden zich krampachtig vast aan oude rituelen en waren niet meer bij machte om enige vernieuwing aan te brengen.
De leegloop van kloosters komt zeker niet alleen door onze individualistische en materialistische maatschappij, het heeft met de tijdgeest te maken die nu andere ontwikkelingsdoelen  stelt. In onze tijd is het blijkbaar de bedoeling om een waar priester te worden door middel van het alledaagse  leven. Het is het leven zelf dat mensen tot priester wijdt! Tenminste dat was en is de bedoeling. Kloosters zouden daar nog een rol in kunnen spelen als retraiteoorden, waar mensen zo nu en dan even op adem kunnen komen van hun queeste in deze hectische wereld.

Het is van belang om de wereld te kunnen zien zoals die in werkelijkheid is, en dat naast al het schone en liefdevolle ook andere krachten werkzaam zijn, dat er moed en kracht wordt gevraagd om door te gaan met het luisteren naar de innerlijke roep en het werkelijke doel van het leven niet uit het oog te verliezen.In een wereld die zich blijkbaar als doel gesteld heeft om de menselijke ontwikkeling volledig te ondermijnen. Om de mensen steeds verder de materie in te trekken en ze uiteindelijk te vervangen door robots of door er zelfs robots van te maken. 

Je ziet ze voorbij hollen met allerlei technische snufjes aan en op hun lichaam, die in een later stadium geïmplanteerd  zullen gaan worden. Er zullen wereldwijde databanken komen die alles wat we doen zullen registreren, iedere stap die we zetten wordt zichtbaar gemaakt en gecontroleerd. We zullen onder curatele worden gesteld door een centrale macht die de hele wereld in zijn greep zal krijgen. We doen er slaafs aan mee en twitteren wat af om de hele wereld op de hoogte te houden van ons doen en laten en hoe we denken. Dit is nu een opgeblazen ego, dat zo vervuld is van zichzelf en zo vol lawaai dat het in de veronderstelling verkeert dat hij het middelpunt is van het heelal, waar alle sterren in adoratie omheen draaien. Blind lopen we in de val van de geestdodende krachten die ons tot slaafse volgers willen maken. 
De stilte is langzamerhand iets beangstigends geworden en wordt uit alle macht uit onze omgeving verdreven. Zelfs langs de zee lopen we nog druk te redeneren in een steeds geavanceerder smartphone, om daarna de oortjes weer in te doen om maar geen natuurlijke geluiden toe te hoeven laten. Bijna overal waar je komt is harde muziek: in winkels, winkelcentra, restaurants en zelfs in meditatiecentra ontkom je er niet aan. Wat te denken in dit kader van de reclamewereld, die heel geraffineerd ons met blijvende beelden injecteert.  Onbewust, maar als we in de winkel komen herkennen we een bepaald merk of nieuw artikel en we kopen het omdat het overeenstemt met een beeld in onszelf. We horen of zien het niet meer en denken dan dat het wel in orde is, maar dat is een grote vergissing!  Alles wat gedachteloos/onbewust gebeurt komt wel degelijk in ons en veroorzaakt een enorme chaos in ons wezen en dat uit zich dan in onevenwichtigheid  en voortdurende verwarring.
Nog niet te spreken over de straling, waar we nog amper van beseffen wat dat voor gevolgen heeft voor onze gezondheid en onze leefomgeving. Overal om ons heen staan zendmasten te stralen en boven ons doen steeds meer satellieten hun werk en de drones zullen ons overal volgen.

Je kunt er niet meer aan ontkomen en daarom moeten we er zelf iets tegenover stellen, uit onze eigen kracht. En dan kan dit sombere verhaal omgezet worden naar hoop en vertrouwen. 

Vertrouwen in een nieuwe generatie jongeren die zich bezig houden met een nieuwe vorm van omgaan met de techniek, om die in dienst te stellen van mens en milieu, denkend en werkend vanuit een eenheidsprincipe.


Alles wat we onbewust in onszelf opgeslagen hebben, kunnen we ons alleen van bevrijden door concentratie en aandacht. Door aandachtig te zijn leren we zelf te bepalen wat we wel of niet tot ons toelaten. Als we dat ons steeds meer bewust gaan worden, dan gaan we ons leren voeden met mooie en gezonde beelden. Dan gaan we eens wandelen zonder al die technische snufjes en kijken we eens geen televisie, maar gewoon naar een zonsondergang of opgang. Dat zou je al een vorm van meditatie kunnen noemen.

Meditatie is iets waar velen aan beginnen en velen weer snel mee ophouden, omdat het in het begin heel wat van ons vraagt en overkomt als een soort ingewikkelde techniek.
Het vraagt echter alleen maar van ons om even stil te staan, om nu eens één keer écht naar onszelf te kijken en te luisteren.

Alles lijkt in opstand te komen omdat de geest ontspannen niet eenvoudig is. Zoals we een wild paard binden aan een touw, zo kunnen we de geest binden met het touw van de adem. Door ons te concentreren op de ademhaling wordt die rustiger en dieper en daardoor ontspant de geest. Waar in het begin wilskracht en discipline nodig zijn, zal dit in een later stadium overbodig worden. Dan is het een behoefte geworden, een plaats waar je steeds weer naar terug verlangt. Een innerlijk klooster als het ware, om even al de strijd en zorg achter je te laten en uit te rusten bij de bron van stilte. 

Let wel, meditatie kan altijd en overal: als we op de bus staan te wachten, in de rij bij de kassa, bij het aardappelen schillen, auto rijden etc. etc. Het is een vorm van bewust-er-zijn, in het moment zelf. 
Gaan zitten op een meditatiekruk of in een lotushouding zal direct al spanning oproepen, omdat we daar gaan zitten met een doel om iets te ervaren, iets te zien, het liefst een wonder, en een verlangen om verlost te worden van het alsmaar doorredenerende denken. 
Toch moeten we het eerst zelf ondervinden en er iets voor willen doen. Het is ook weer in tegenspraak met het idee dat meditatie juist niet-doen en niet- willen is, maar dat komt dan uiteindelijk vanzelf.
Zoek een plek op in huis of elders waar je je een bepaalde tijd per dag kunt terugtrekken. Als je met de oefeningen gaat beginnen als iedereen in huis zijn bezigheden heeft, zal het je niet lukken om stil te worden. Vroeg in de ochtend is een goede tijd of in de avond als de anderen slapen. Je zult anders niet de eerste zijn die al  schreeuwend zijn kamer uitkomt, geheel overspannen door krampachtig stil te willen zijn in een rumoerige omgeving. In een verder stadium, als er voldoende innerlijke rust is, speelt de omgeving veel minder een rol.

Ik had zelf een deel van de schuur afgescheiden,(huis vol kinderen)door er een gordijn op te hangen, wat kussens neer te leggen, kaarsen en een Boeddhabeeld  voor de sfeer.

Dat ging allemaal redelijk goed tot een paar muizen mijn plaatsje ontdekten en tijdens mijn meditatie langs mij heen trippelden. Krampachtig probeerde ik het te doorstaan, maar ze werden steeds brutaler, misschien vonden ze wel dat zij meer recht  konden doen gelden op die plek.
Ik ben heus een dierenvriend maar toen ze mij genoeg getergd hadden heb ik er één van het leven beroofd doormiddel van een rondvliegende schoen.
Je zult begrijpen dat dit incident mijn meditatie niet ten goede kwam, maanden lang heb ik het muisje met zijn mooie gebroken kraaloogjes als een levend bewijs van mijn moordzuchtig karakter voor ogen gehad. Zelfs in mijn dromen liet het mij niet met rust.
Tot overmaat van ramp ging de buurman, precies op het moment dat ik daar gewoonlijk ging zitten,  tegen mijn muur een stellage ophangen met gebruikmaking van een grote drilboor en natuurlijk een radio aan die het boren moest overstemmen.
De redding voor deze buurman was dat ik het muizentrauma nog te zeer met mij meedroeg om nog eens een moord te begaan. Achteraf denk ik dat het muisje zich opgeofferd heeft om mij voor een nog groter kwaad te behoeden.

Nu komt het regelmatig als een witte muis mijn droomleven binnen wandelen en ik weet zeker dat het mij geluk schenkt.


Na het schuurdrama heb ik nog een hut in de tuin gebouwd die de kinderen, ondanks mijn waarschuwingen, al snel als speelhol gingen gebruiken. Daarna heb ik een jaar lang iedere poging om tot meditatie te komen opgegeven.

Dat zijn zo van die krampachtige pogingen de stilte buiten je zelf te vinden en toch is dat in het begin zeker nodig, want hoe zal je de stilte in jezelf  kunnen vinden of herkennen als je alleen lawaai gewend bent.

De natuur is ons gegeven om ons daar zelf terug te kunnen vinden, omdat het heel dicht bij onze ziel staat. Dus laten we als het even kan gaan wandelen en fietsen of gewoon rustig op een bankje gaan zitten en alles thuislaten wat onze rust verstoren kan; we kunnen echt wel even gemist worden!

Als ik ging wandelen was ik in werkelijkheid nooit aanwezig, omdat het denken onafgebroken door ging en hoe meer ik mij verzette hoe erger het werd, en daarom zal ik nooit het moment vergeten dat ik op een bruggetje stond en er even geheel onverwachts geen denken was; het was een kort intermezzo in een kakelende kippenopera.
Vanaf dat moment wist ik dat het mogelijk was en beschouwde het moment als een belofte.

 
In het vervolg ga ik dieper in op het doel en de diverse mogelijkheden op het gebied van meditatie, en ook de twee wegen van het denken. 

MEDITATIE EN CONCENTRATIE DEEL 2

Ook geplaatst op de VERWANTEN PAGINA Facebook





(Totaal aantal bezoeken: 313, 1 bezoekers vandaag)
  • Schrijf je in voor de maandelijkse nieuwsbrief van De Verwanten!

Comments are closed.

(34 Reacties)

  1. Ja…… daar zeg je wat! Ik zit er zelf ook op met mijn creatieve spullen!

  2. Leonie, zo' n site bestaat al 🙂 facebook. Ik ken mensen met honderden "vrienden", dat zijn ook een soort virtuele broeders (zusters). Ik heb ook gehoord dat men af en...
    Lees meer

    Leonie, zo' n site bestaat al 🙂 facebook. Ik ken mensen met honderden "vrienden", dat zijn ook een soort virtuele broeders (zusters). Ik heb ook gehoord dat men af en toe een ontvriend aktie doorvoert. 🙂 in mijn tijd vroeger waren vrienden nog echte vrienden en je was blij dat je er een paar had, die in voorspoed en tegenspoed altijd voor je klaar stonden en jij voor hun. Maar

  3. Een creatieve inval….. we kunnen ook nog een site op richten met als titel: De verloren gelopen broederschap! Een idee?

  4. haha , heel herkenbaar…. het hedendaagse relatie systeem…..daar kijk ik steeds meer als een systeem waar ik niet meer in pas .De praktische kant is zeer aanwezig in relaties.Er wordt...
    Lees meer

    haha , heel herkenbaar…. het hedendaagse relatie systeem…..daar kijk ik steeds meer als een systeem waar ik niet meer in pas .De praktische kant is zeer aanwezig in relaties.Er wordt mij dan ook wel verweten niet romantisch te zijn. Het moet dan maar zo ! Een gevoelig en romantisch mens dicht men liefde een nuchter mens is bij uitstek gevoelloos.

  5. Heel mooi gezegd Leonie. Ik kan de ander niet onvrij maken door mijn ziel die hun zoekt. <br />Dat thema vrijheid in relaties begeleid me ook al mijn hele leven...
    Lees meer

    Heel mooi gezegd Leonie. Ik kan de ander niet onvrij maken door mijn ziel die hun zoekt. <br />Dat thema vrijheid in relaties begeleid me ook al mijn hele leven lang. Als er iets van onvrijheid in sloop van mijn kant of van de ander dan ging dat ook altijd fout. De relaties die goed gingen waren ook goed omdat er van alle kanten die vrijheid was, dus niet claimen op een of andere manier en toch

  6. Cheese Curve, ik had hetzelfde….. iemand zien en even een andere dimensie instappen ,een geluksgevoel overstroomd je!Dat werd ervaren bij de ander als een verwarring,zelfs dat ze dachten dat ik...
    Lees meer

    Cheese Curve, ik had hetzelfde….. iemand zien en even een andere dimensie instappen ,een geluksgevoel overstroomd je!Dat werd ervaren bij de ander als een verwarring,zelfs dat ze dachten dat ik verliefd op ze zou zijn.Ik ervaar tot op de dag als vandaag dat ik juist door deze bondgenoten de meeste pijn maar ook ontwikkeling door maak.Ik kan de ander niet onvrij maken door mijn ziel die hun

  7. Dat is dan weer een herkenning bij mij! Dan moet je toch eens even blz. 112 van het boek erbij pakken waarin ik schrijf over de Verwanten, daar gebeurde denk...
    Lees meer

    Dat is dan weer een herkenning bij mij! Dan moet je toch eens even blz. 112 van het boek erbij pakken waarin ik schrijf over de Verwanten, daar gebeurde denk ik precies hetzelfde in andere context , maar toch.<br />Groet,

  8. HebJa Jan, de ervaring herken ik. Alleen heb ik me niet afgevraagd dat men mij niet herkend. Ik heb wel destijds een heel aantal mensen bij elkaar hopen te brengen...
    Lees meer

    HebJa Jan, de ervaring herken ik. Alleen heb ik me niet afgevraagd dat men mij niet herkend. Ik heb wel destijds een heel aantal mensen bij elkaar hopen te brengen om 1 ronde tafel heen, maar het niet herkennen van de groepsintenties zorgde ervoor dat dat niet tot stand kon komen met de hele karmische beoogde groep, wel met een deel daarvan.

  9. Ja, dat is lang mijn lijfboek geweest en meer voor de volwassen kinderen dan voor de kindjes denk ik.<br />Hij beschrijft op een geweldige en indringende wijze ….de grote leegte,...
    Lees meer

    Ja, dat is lang mijn lijfboek geweest en meer voor de volwassen kinderen dan voor de kindjes denk ik.<br />Hij beschrijft op een geweldige en indringende wijze ….de grote leegte, het niets.<br />Dit beeld had ik niet meer voor ogen maar nu zie ik het weer voor mij…een treffend voorbeeld!!<br /><br />Dat herkennen van mensen is ook pijnlijk….ik begrijp dat jij dat ook herkent als een ervaring.<br

  10. Sprekend beeld ook in &quot; het oneindige verhaal&quot; van Michael Ende, de feestgangers storten zich als lemmingen in het NIETS. Echt de moeite waard om voor te lezen aan kinderen,maar...
    Lees meer

    Sprekend beeld ook in &quot; het oneindige verhaal&quot; van Michael Ende, de feestgangers storten zich als lemmingen in het NIETS. Echt de moeite waard om voor te lezen aan kinderen,maar ook voor volwassenn zeer aan te bevelen,rijk aan beelden.

  11. Ja, dat een een goede gedachte….je kunt geen ervaring ontlopen die voor je ontwikkeling van belang is.<br />Er zijn echter ook krachten werkzaam die ons weg willen houden bij die...
    Lees meer

    Ja, dat een een goede gedachte….je kunt geen ervaring ontlopen die voor je ontwikkeling van belang is.<br />Er zijn echter ook krachten werkzaam die ons weg willen houden bij die stilte en het liefst definitief.<br />Het is jou gelukt blijkbaar en te hopen is dat het anderen ook lukt. Zelf heb ik ook de beest uitgehangen in mijn jeugd, prima die ervaring. Maar het is nu net of alleen feest ons

  12. Mijn ervaring is in mijn leven dat ik van vol naar steeds leger ging! Laat mij uitleggen wat ik daarmee bedoel. Vroeger genoot ik van ieder feestje ieder uiterlijk vermaak.naarmate...
    Lees meer

    Mijn ervaring is in mijn leven dat ik van vol naar steeds leger ging! Laat mij uitleggen wat ik daarmee bedoel. Vroeger genoot ik van ieder feestje ieder uiterlijk vermaak.naarmate mijn leven vorderde werd het steeds minder dat ik er van kon genieten. Meer en meer verdwenen er pleziertjes naar de achtergrond,ik ervoer steeds een lamgeslagen gevoel van leegheid in mijzelf. Het werd steeds erger en

  13. Dank voor je reactie……Ja juist dit is een mooie aanvulling. Pas zag ik een programma en dat ging over partydrugs en de grote feesten. Veel jongeren zijn er aan verslaafd...
    Lees meer

    Dank voor je reactie……Ja juist dit is een mooie aanvulling. Pas zag ik een programma en dat ging over partydrugs en de grote feesten. Veel jongeren zijn er aan verslaafd en gaan van feest naar feest.<br />Losgaan met de &#39;onschuldige&#39; pil en keiharde muziek. Drie jonge mensen hebben het dance festival van een week geleden niet overleefd.<br />In andere landen voeren ze oorlog met elkaar of

  14. Het volgende klinkt misschien nogal zelfingenomen en elitair, maar ik vind dat je het kunt zien, voelen en ervaren, dat we in een niet meditatieve maatschappij leven.<br />Gisteren was er...
    Lees meer

    Het volgende klinkt misschien nogal zelfingenomen en elitair, maar ik vind dat je het kunt zien, voelen en ervaren, dat we in een niet meditatieve maatschappij leven.<br />Gisteren was er in mijn buurt bijvoorbeeld een sportevenement en ik passeerde er tijdens het wandelen. Overal drukte. lawaai, geloop en gejaag van mensen, luidsprekers en consumptiegedoe.<br />Ik bedacht toen dat ze al heel de

  15. Vanuit karmisch perspectief voel ik mij zeer verwant met de religieuze broederschappen en heb in dit leven mijn broeders zeer gemist. Ze waren er wel, maar herkenden mij nog nauwelijks,...
    Lees meer

    Vanuit karmisch perspectief voel ik mij zeer verwant met de religieuze broederschappen en heb in dit leven mijn broeders zeer gemist. Ze waren er wel, maar herkenden mij nog nauwelijks, omdat ze zich blijkbaar voorgenomen hadden hun eigen individuele weg te gaan, op een manier die bij deze tijd past. Mensen herkennen is geen benijdenswaardige gave, maar bovenal een zeer pijnlijke…….<br /><br

  16. Letters…<br /><br />Goed dat je dat er nu uitpakt want daar heb je volkomen gelijk in! <br />Ik ben op mijn gelukkigst als ik kan spelen, rennen, verstoppertje in het...
    Lees meer

    Letters…<br /><br />Goed dat je dat er nu uitpakt want daar heb je volkomen gelijk in! <br />Ik ben op mijn gelukkigst als ik kan spelen, rennen, verstoppertje in het bos achter dikke bomen, fietsen met kind voorop en koe, schaap en vogelgeluiden maken, nu met mijn kleinkinderen en vroeger toen ik wat wijzer werd met de kinderen. Altijd veel kinderen op mijn pad gehad en van hen heb ik heel veel

  17. haha mooiste in het verhaal vond ik de hut die als speelhol werd geannexeerd door de kiddos. Waarschijnlijk had je best van hen mogen meespelen als je niet zo serieus...
    Lees meer

    haha mooiste in het verhaal vond ik de hut die als speelhol werd geannexeerd door de kiddos. Waarschijnlijk had je best van hen mogen meespelen als je niet zo serieus wou mediteren op dat moment. Ik denk dat yogi&#39;s of zogenaamde meesters van meditatie dat zouden doen, beter dan dat kan het haast niet worden, spelen

  18. Inderdaad Niels dat geloof ik ook, omdat lachen ontspant en opruimt. Je ziet wel eens van die zogenaamde lachmeditaties, dat vind ik echter niet om te lachen daar wordt ik...
    Lees meer

    Inderdaad Niels dat geloof ik ook, omdat lachen ontspant en opruimt. Je ziet wel eens van die zogenaamde lachmeditaties, dat vind ik echter niet om te lachen daar wordt ik juist treurig van. <br />Jezelf niet meer zo serieus nemen is het begin van wijsheid. Ik had een goede vriend die oefende altijd om een glimlach op zijn gezicht te hebben, dat voelt totaal anders…het ontspant en je bent bewust.

  19. Interessant artikel weer en ook komisch, gelukkig mogen we ook zo nu en dan nog lachen, volgens mij nog belangrijker dan mediteren, is kunnen lachen om jezelf. <br />Ik heb...
    Lees meer

    Interessant artikel weer en ook komisch, gelukkig mogen we ook zo nu en dan nog lachen, volgens mij nog belangrijker dan mediteren, is kunnen lachen om jezelf. <br />Ik heb proberen te mediteren in een studentenhuis, dat is bijna nog erger dan tussen de muizen!<br />Goed advies om te proberen meditatief te wandelen, ben benieuwd naar het vervolg.<br />Het beste,<br />Niels

  20. Ik denk bij dit stukje vooral dat het belangrijk is bewust te worden van aan jezelf te werken, en al zou dit in eerste instantie ook op een vorm egoisme...
    Lees meer

    Ik denk bij dit stukje vooral dat het belangrijk is bewust te worden van aan jezelf te werken, en al zou dit in eerste instantie ook op een vorm egoisme lijken, doch is dit niet waar ( en daar heeft R Steiner het ook al over) .<br />Denk niet dat als je voor de wereld je actief ingezet hebt in ene of andere voorname job omdat je( toevallig?) een of andere big job gehad hebt ,dat je steeds

  21. Bedankt voor de goede aanvulling …! daar wil ik nog aan toevoegen, de ruimte tussen twee gedachten ,daar begint de meditatie. Of bedoelde je dat met lawaai, want er is...
    Lees meer

    Bedankt voor de goede aanvulling …! daar wil ik nog aan toevoegen, de ruimte tussen twee gedachten ,daar begint de meditatie. Of bedoelde je dat met lawaai, want er is ook veel lawaai in ons hoofd.<br />Groet!

  22. Hoi jan, <br /><br />Leuk stukje over dat mediteren. Wat heel goed kan werken op lawaai om ons heen is onze aandacht richten op de momenten stilte die tussen het...
    Lees meer

    Hoi jan, <br /><br />Leuk stukje over dat mediteren. Wat heel goed kan werken op lawaai om ons heen is onze aandacht richten op de momenten stilte die tussen het lawaai aanwezig zijn. De ruimte op het papier. De leegte in een kamer. dan gaat er een ander deur als het ware open. Of je richt je aandacht tegen het lawaai of juist op de stilte die er ook op elk moment aanwezig is. dan kun je overal

  23. Bedankt Francisca voor je reactie! Ik weet niet wat er verkeerd gegaan is dus heb ik het voor je geplaatst.<br />Daar ben ik blij mee dat je het toch bleef...
    Lees meer

    Bedankt Francisca voor je reactie! Ik weet niet wat er verkeerd gegaan is dus heb ik het voor je geplaatst.<br />Daar ben ik blij mee dat je het toch bleef lezen en dat er dan opeens een artikel is dat je aanspreekt en je doet glimlachen, dat is immers belangrijk, zeker als je zo&#39;n zware opdracht hebt als jij.<br />Dan is het des te meer van belang dat we ons ook kunnen voeden aan de

  24. Dag Jan, ik had een reactie geplaatst direct op het blog, maar die lees ik (nog) niet terug daar.<br />Misschien heb ik iets verkeerd gedaan, misschien verschijnt die later nog?<br...
    Lees meer

    Dag Jan, ik had een reactie geplaatst direct op het blog, maar die lees ik (nog) niet terug daar.<br />Misschien heb ik iets verkeerd gedaan, misschien verschijnt die later nog?<br /><br />Ik &quot;volg&quot; je vanaf het begin dat je hier iets ging plaatsen.<br />Tot nu toe wekte het niet echt mijn interesse, tot deze laatste publicatie.<br />Ik kon het hele schrijven goed invoelen, moest (ook)

  25. Wel, misschien is het in het algemeen herkenbaar voor de westerse materialistische samenleving.<br />En het gaat er inderdaad om wat we er innerlijk tegenover stellen. In die zin klopt het...
    Lees meer

    Wel, misschien is het in het algemeen herkenbaar voor de westerse materialistische samenleving.<br />En het gaat er inderdaad om wat we er innerlijk tegenover stellen. In die zin klopt het oude gezegde wel:<br />&quot;The only way out is the way in&quot;.<br />Ook een mooi weekend toegewenst!<br />

  26. Dank je Diederik, ik dacht even dat het over de lage landen ging. Vlaanderen is toch veel vriendelijker?<br />Nee, dus…..de vraag is dan wat we er tegenover willen stellen in...
    Lees meer

    Dank je Diederik, ik dacht even dat het over de lage landen ging. Vlaanderen is toch veel vriendelijker?<br />Nee, dus…..de vraag is dan wat we er tegenover willen stellen in vooral ons eigen innerlijk leven, toch?<br />In ieder geval wens ik je een fijne dag toe en sterkte in Vlaanderen! :-)<br />

  27. Dank Adriaan voor je reactie! Vluchten kan niet meer werd in een ver verleden alweer gezongen door Frans Halsema en Jenny Arean. Zoek het eens op bij Youtube, zeer de...
    Lees meer

    Dank Adriaan voor je reactie! Vluchten kan niet meer werd in een ver verleden alweer gezongen door Frans Halsema en Jenny Arean. Zoek het eens op bij Youtube, zeer de moeite waard en nog volledig aan de tijd.<br />Mensen herkennen en dan toch het vrijlaten en iemand niet onvrij maken, dat is dan de kunst. Als het wederzijds is is het wel weer erg mooi maar wil niet altijd zeggen dat er een

    • Schitterende, glasheldere en toch ook wel grappige tekst, Jan.<br />Toevallig heb ik deze morgen een ietwat gelijkaardige tekst op Aura-oasis geplaatst. Ik plaats hem hier even ter kennismaking, maar gelieve je niet te storen aan mijn soms nogal kras taalgebruik.<br /><br />Diederik<br /><br />Arm Vlaanderen<br /><br />Als de Vlaming zijn medemensen hoort en ziet op de tv, dan heeft hij

  28. Ik heb ook een aantal keren het gevoel gehad dat ik iemand al kende, dat was zo&#39;n bijzondere ervaring.<br />ik ben jonger dan u maar herken het nu al en...
    Lees meer

    Ik heb ook een aantal keren het gevoel gehad dat ik iemand al kende, dat was zo&#39;n bijzondere ervaring.<br />ik ben jonger dan u maar herken het nu al en wil mij bij regelmaat verstoppen voor de wereld, maar waar kan dat nog, we worden overal achtervolgd door de nieuwe media en de foto,s. Vluchten kan niet meer.<br />prachtig verhaal van de muizen, ik herken mijn eigen frustratie op het pad

  29. Beste Mark,<br /><br />Bedankt voor de vermakelijke reactie, zo zie je maar hoe we verbonden zijn met het dierenrijk, en hoe we elkaar kunnen bijstaan…kleine spitsmuisjes hebben het ook niet...
    Lees meer

    Beste Mark,<br /><br />Bedankt voor de vermakelijke reactie, zo zie je maar hoe we verbonden zijn met het dierenrijk, en hoe we elkaar kunnen bijstaan…kleine spitsmuisjes hebben het ook niet makkelijk en willen ook graag gezien worden.-:)<br />Groet Jan.

  30. Dank Jan, voor de mooie, realistische en herkenbare beschouwing!<br />Bij de muizenpassage moest ik even lachen. Een herinnering.<br />Mei 2012 was een fantastische lentemaand, na de langste winter ooit. Mijn...
    Lees meer

    Dank Jan, voor de mooie, realistische en herkenbare beschouwing!<br />Bij de muizenpassage moest ik even lachen. Een herinnering.<br />Mei 2012 was een fantastische lentemaand, na de langste winter ooit. Mijn 2 katten sleepten binnen een week of 2 een stuk of 6 jonge spitsmuisjes het huis in. 4 ervan leeften nog. Met veel moeite en na een paar diepe blikken van pure doodsangst in hun oogjes te

© 2024 De Verwanten

Website door DunicoBoven ↑

Translate »