parelmoerwolk

parelmoerwolk /Noorwegen

Er kwamen nogal wat vragen binnen over het onderscheid van de fenomenen: Lichaam, Ziel en Geest. Vooral de laatste twee worden vaak door elkaar gehaald; wanneer spreek je nu over ziel en wanneer over geest? Dit ook bijvoorbeeld bij de begrippen… Ziels of Geestverwanten.

Frank Gerritsen heeft het op zich genomen, een poging te wagen om hier verduidelijking in aan te brengen.

Lichaam, Ziel en Geest, hoe zit dat precies?

-Een uiteenzetting op basis van mijn ervaring-

Lichaam, ziel en geest hangen nauw met elkaar samen. En geen van deze begrippen is te vatten zonder de samenhang in ogenschouw te nemen. Dit zal een belangrijke oorzaak zijn van de schier eindeloze vraagstukken welke het lichaam in deze tijd oproept en de er vervolgens op gevonden uiterst merkwaardige antwoorden. Met namen op het gebied van gezondheid en ziekte worden we hier voortdurend mee geconfronteerd.
Waar het lichaam een zuiver aards karakter heeft, heeft de Geest een zuiver geestelijk karakter. Deze 2 werelden kunnen zich dankzij de ziel met elkaar verbinden. De ziel is in staat om aardse impulsen te vertalen in Geestelijke- en omgekeerd, en het is als het ware ons intermediaire Wezenheid.
Waar het lichaam sterfelijk is en de geest onsterfelijk, daar is de ziel geen van beiden; de ziel existeert tijdens een incarnatie van de Geest op aarde en na de periode van deze incarnatie lost de ziel als het ware meer en meer op in een proces van “excarnatie”. De Geest maakt zich bij het sterven van het geïncarneerd lichaam hiervan los, om zich vervolgens in een veel “langer” durend proces los te maken van de ziel.

De Ziel ontwikkelt zich optimaal wanneer lichamelijke impulsen en geestelijke impulsen binnen de incarnatie met elkaar in evenwicht zijn, dus waar de kracht van deze impulsen elkaar in evenwicht houden en dragen. De Ziel kan je als intermediair op een bepaalde manier in de waarneming ook wel vergelijken met Licht (Geest) en Duisternis (Lichaam), namelijk waar deze 2 elementen elkaar raken ontstaat een geweldig kleurenspectrum en deze kleuren zijn het meest frappant daar waar licht en duisternis elkaar in evenwicht houden. Overheerst het licht te veel dan verdwijnt de diepte van de kleur en uiteindelijk de kleur zelf. Overheerst de duisternis dan worden de kleuren steeds zinnelijker en zwaarder om uiteindelijk daarin de verdwijnen.

Lichaam en Geest vormen zo samen de Ziel of te wel… de geïncarneerde Geest en de niet geïncarneerde Geest vormen zo samen de Ziel. Dat is een dramatisch proces.
Uitsluitend een deel van onze Geest is geïncarneerd en wel dat gedeelte wat we in ons bewustzijn kunnen en willen dragen. Daarom is het lichaam een relatief duistere plek voor onze Geest, in vergelijking met de lichtkracht welke onze Geest in feite heeft. Het willen leren dragen van de Geest in ons bewustzijn is in feite het belangrijke doel van onze incarnatie. En de opgave is om dit in vrijheid te willen.
De aarde is hiermee dus onze werkplek om een vrij wezen te kunnen willen zijn en zij biedt werkelijk alles wat hiervoor nodig is. De mens hoeft het alleen maar te willen. Alle verleidingen, persoonlijk, maatschappelijk en cultureel, enz. zijn een garantie voor dit Vrije Willen, vrij omdat het een keuze is en blijft en willen omdat het Geestkracht vraagt. Die gevraagde Geestkracht maakt het mogelijk om tot bewustzijn te komen en omgekeerd, bewustzijn leidt tot Geestkracht. Als deze vrij is… ontplooit de onsterfelijke Mens zich in ons.
Het Lichaam en de Geest, kleuren, stemmen en vormen op deze wijze zo samen onze ziel tot een geweldig kunstzinnige schepping.

Alhoewel we nu leven in het postmaterialistische tijdperk waarin het lichtelement in onze belevingswereld weer meer kan toenemen vanuit de mogelijkheid nu over een vrijgeworden wil te kunnen beschikken, is dit ook het tijdperk waarin het element van duisternis als vanzelfsprekend de mens in wording uitdaagt te existeren in dit eigen Vrije Willen. En natuurlijk, daar waar dit de mens niet lukt wordt deze geconfronteerd met een hels dilemma: De mens kan zich niet losmaken van de zwaartekracht welke zijn incarnatie nu moet overwinnen door vanuit zijn bewustzijn tot een Vrij Willen te komen. En overwint de mens deze zwaartekracht niet (voldoende) dan wordt de zwaartekracht voor hem steeds groter en gewelddadiger.
De tegenstellingen tussen onze geïncarneerde Geest en onze niet geïncarneerde Geest wordt steeds groter en uiteindelijk komt onze incarnatie zelf in gevaar, omdat het zich zo niet verder kan ontwikkelen en daarvoor ook steeds meer de natuurlijke instrumenten verliest. Immers het evenwicht in de Ziel wordt meer en meer verstoord waardoor de ziel minder goed kan functioneren, omdat het steeds meer door het lichaam wordt bepaald, waardoor haar existeren in moeilijkheden komt.

Geestverwantschap en Zielsverwantschap.

Geestverwantschap reikt terug naar onze Geest en de met onze Geest nagestreefde doelstellingen. De mensheid is bijzonder pluriform en deze pluriformiteit vormt daarmee in feite ook de mensheid. En alhoewel deze veelvormigheid een eenheid vormt kunnen de richtingen daarbinnen dus heel verschillend zijn. Een mens is nu eenmaal onderdeel van een groot geheel en het grote geheel is opgebouwd uit een uiteenlopend pallet van kwaliteiten.
Mensen kunnen elkaar hierbinnen herkennen in een min of meer gelijksoortige richting. Deze herkenning kan bijzonder verhelderend en inspirerend zijn en tot een Geestelijk georiënteerde vriendschap (broederschap) leiden.
Zielsverwantschap reikt ook terug naar onze Geest maar wordt daarbij gekleurd en gestemd door onze ziel. De mens komt elkaars Ziel normaal gesproken eerder tegen dan elkaars Geest. En daarbij is de ziel tot op zekere hoogte toegankelijker. De hoog-creatieve en herkenbare vormgeving van de ziel, haar schoonheid dus, roept in ons ook direct zielservaringen op.
Zielsverwantschap ervaart in zekere zin (kleur)rijker, instemmiger en vertrouwder dan Geestverwantschap door datgene wat de ziel aan de meestal wederzijdse herkenning toevoegt. Dit omdat de ene Ziel de andere Ziel herkent en die herkenning, door het vinden of ontdekken van “overeenkomsten”, als heel aangenaam wordt ervaren.
Daar waar de ervaringen daarbij niet ook gedragen worden door ons bewustzijn en daarmee door de Geest ontstaat er gemakkelijk een overheersende ruimte voor ervaringen als bijv. sympathie (of omgekeerd antipathie, dat het zelfde is maar dan omgekeerd) Dat kan zo sterk en ook “adembenemend” zijn, dat een ontmoeting in het “samenzijn” in de ziel als “perfect” wordt ervaren en zich in zichzelf als het ware opsluit. Hoe de ziel is geworden zoals deze bij de andere mens op dat moment wordt ontmoet valt dan als het ware buiten het bewustzijn.

Liefde en Vrijheid

Liefde is het Licht wat ons vanuit de Geest toestroomt. En het kan daarmee ook in onze incarnatie existeren als het in het bewustzijn wordt gedragen door onze Vrije Wil. Liefde is vrij en in het bewustzijn gedragen vrijheid kan en zal zich Liefde ontwikkelen.
Deze Liefde heeft geen enkele band met seksualiteit of met vrouw- of man-zijn. Wel kan het zo zijn dat vanuit een relatie tussen mensen seksualiteit leidt naar een verdieping van Liefde in de ander, welke anders misschien op die wijze niet mogelijk was geweest.
Seksualiteit bevindt zich net als de Ziel tussen Lichaam en Geest en is ook in hoge mate afhankelijk van het evenwicht tussen Lichaam en Geest. In de huidige tijd is ook hier het evenwicht in het algemeen ernstig verstoord en overheerst het Lichaam in steeds hogere mate. Seksualiteit is daarmee meer en meer materieel geworden en wordt daarmee ook materieel beleefd.

Waar het Vrouw-zijn en Man-zijn vroeger onbewust nog als iets vanzelfsprekend werd ervaren, wordt het nu steeds meer een ervaring van het eigen existeren. De mens wordt daarmee vrouw of man met welke seksuele gevoelens e.d. dan ook. De Mens is de Mens daarin helemaal kwijt, de Geest spreekt hier niet meer en de Ziel kwijnt weg.
Met andere woorden: De mens wordt er nu steeds meer mee geconfronteerd met dat deze man of vrouw is, de mens is geen mens meer maar man of vrouw. De mens is meer en meer het lijf en wat wezenlijk in je is, de mens, wordt steeds minder gezien. Het meer naïeve vrouw / man beleven van vroeger is vervangen door het harde “feit” van de lichamelijkheid.

—————————————————————

*Dit is een informatieve publicatie zonder reactiemogelijkheid.

De redactie staat zoals altijd wel open voor vragen: info@nieuwebroederschap.nl

*Gerelateerde publicaties:

Relatie,Christusbewustzijn,Kosmisch huwelijk

De Vrouwelijke ontwikkeling in Relatie



(Totaal aantal bezoeken: 784, 1 bezoekers vandaag)
  • Schrijf je in voor de maandelijkse nieuwsbrief van De Verwanten!