De Verwanten

Deel 2

De eenheid van alle mensen

 Het vorige bericht overdenkend vraag ik mij af hoe het kan dat de grootste liefdeskracht..de Christus de heer van het karma kan zijn. De beheerder van het lot van alle mensen?

Bij deze gedachte zullen vele mensen afhaken omdat men nu eenmaal niet kan begrijpen waarom er een zo’n voortdurend, nooit ophoudend lijden plaatsvind. Wat is dat voor een God of Christus die dat toestaat?
In feite is het ook bijna niet te begrijpen dat de mens zelf aan de basis heeft gestaan van wat hij nu moet meemaken. Eenvoudig gezegd…daar is over nagedacht.
We zijn allemaal mensen met eenzijdigheden en iedere incarnatie opnieuw gaan we daaraan schaven. Steeds weer andere kwaliteiten ontwikkelen. Ik ga nogal eens om met mensen met een verstandelijke beperking en kan hen prima uitleggen dat niemand vrij is van een of andere beperking. 
Wij zien meestal niet verder dan dit ene leven en begrijpen maar nauwelijks dat dit slecht een leventje is uit een aaneenschakeling van vele levens. Mensen die aan het eind gekomen zijn van hun leven en het voorbije leven overzien, concluderen bijna altijd dat het snel voorbij gegaan is en eigenlijk niets voorstelde in tijd.
Alleen vanuit dat gezichtspunt kunnen we wellicht begrijpen dat we vrijwillig een bepaald lijden op ons willen nemen om ons te bevrijden van bepaalde eenzijdigheden en/of karmische vereffeningen. Van bovenaf is het minder dramatisch dan hoe wij het hier beleven.
In overleg wordt daar gekeken wat er nog bij of afgeleerd moet worden, en ook welke talenten je nu verder kan ontwikkelen en hoe je die dienstbaar kunt maken. 
Eenvoudig gezegd kunnen we dat vergelijken met een soort leerling bespreking over zijn of haar toekomstmogelijkheden en wat daar dan allemaal voor komt kijken. Naast dit plan is echter ook een grote vrijheid ingebouwd. Het belangrijkste element is de vrijheid van de mens, daar kan zelfs God niets aan veranderen en dat wil Hij ook niet. We kunnen achteraf God niet aansprakelijk stellen dat we er hier een zooitje van maken. De vrijheid is juist het grootste geschenk aan de mensheid. Alleen door vrijheid, het maken van keuzes, kunnen we ons ontwikkelen naar onze eindbestemming.
Individueel lot is verbonden met het karma van de wereld. De aarde gaat ook een eigen ontwikkeling en van daaruit kunnen we proberen rampen die vele mensen treffen beter te begrijpen.
Het belangrijkste is dat we er diep van doordrongen worden dat alles en iedereen met elkaar verbonden is.
Men noemt dat dan wel het mystieke lichaam van Christus waar wij allemaal deel van uitmaken, niemand uitgezonderd, universele liefde dus. Als Christus liefde is dan moet ons lot ook verbonden zijn met die liefde, dan staan lijden en liefde heel dicht bij elkaar.  
Als in ons fysieke lichaam een orgaan ziek is, is het hele organisme ziek. Zoals de geneeskunst nu werkt en zich eenzijdig richt op een bepaald orgaan worden veelal tegelijkertijd andere gebieden ziek gemaakt. Dus de gezondheid van de een gaat ten koste van de ander.
Een mens is een eenheid en niet alleen een ziek orgaan. Zo is het ook met de wereld waar iedereen met elkaar verbonden is en waar totaal geluk of vrede niet mogelijk is zolang er nog mensen diep ongelukkig zijn en/of in armoede en ellende moeten voortleven. 
De hoogconjunctuur in bepaalde landen gaat altijd ten koste van andere landen in de wereld en veelal ook ten koste van de leefomgeving.
Het opnemen van de liefdesimpuls( de wedergeboorte van Christus) betekent dat we steeds meer ons eigen belang in harmonie gaan brengen met het belang van de ander.
Een afstemmen van alle talenten op alle behoefen. Zoals wij vroeger in het verdeelcentrum probeerden het aanbod af te stemmen op de werkelijke behoeften. En niet zomaar lukraak produceren om vervolgens met veel bombarie en misleidende reclame de mensen te verleiden een bepaald product te kopen.
Het nationalisme is de oorzaak van veel ellende in de wereld; eigen volk eerst. De grenzen sluiten en vervolgens niets aantrekken van de buitenwereld zolang het ons maar goed gaat. Gelukkig is alles al zo vervlochten met elkaar dat we heel goed beseffen niet zonder de ander meer te kunnen. Ondanks dat blijven we Europa en de buitenlanders de schuld geven van onze eigen onmacht.
Het grootste probleem van deze tijd is en wordt de integratie van diverse bevolkingsgroepen binnen een bepaald land of gemeenschap. In plaats dat we blij zijn met de diversiteit trekken de groepen zich in zichzelf terug om hun eigen identiteit te bewaken. De identiteit van de groep.
In plaats dat we neerkijken op de nieuwelingen zouden we hen ook kunnen bewonderen en met groot respect kunnen benaderen omdat zij werk maken van de eenheid van de wereld, het samengaan van de volkeren en het opheffen van rassenscheiding opdat alle volkeren zich uiteindelijk zullen vermengen.
Ook daar ligt een offer aan ten grondslag, een groot offer, om van huis en haard verdreven te worden om iets in te lossen en daarmee mee te helpen aan het ontstaan van de toekomstige nieuwe aarde.
Tevens komen die mensen ons karma inlossen, dat zou je ook als een daad van liefde kunnen zien. Wij hebben in het verleden hun landen leeggeroofd en de mensen als slaven verhandeld. Het enige wat nu van ons gevraagd wordt is om die mensen op te nemen en hen bij te staan als gelijkwaardige mensen, en hen niet het gevoel te geven dat ze er niet bij horen, en ze te isoleren.
Aan alle oorlogen, aan alle strijd ligt minachting en onverschilligheid naar de ander ten grondslag.
Ik vind het een absoluut ontroerend gezicht dat het in de praktijk van alle dag er al anders aan toegaat. Als ik een uitvoering bezoek waar een kleinkind aan deelneemt dan zie ik de nieuwe wereld zomaar verschijnen. Alles en iedereen door elkaar zonder ook maar enig onderscheid, want dat heeft een kind nog niet in zich dat zit alleen in het hoofd van de grote mensen.
Al met al is het puur alleen vereffenen van je eigen karma niet meer voldoende. We zijn nu in een stadium beland dat we in staat zijn aan beiden tegelijkertijd te werken.
Ons eigen individuele lot en het lot of karma van de hele wereld. Wat een grootse opdracht!
Vanuit de wetenschap dat alles wat je doet voor iets buiten jezelf, dat doe je voor de hele wereld.
Heb je naasten lief als jezelf. Zij of hij is jou. We maken allen deel uit van het grote geheel…van het mystieke lichaam van de Christus.

Deel dit artikel

Twitter

Google

Email

Facebook

Linkedin