DE STILTE VAN DE VREDE
Geluk zetelt in het voorportaal van de vrede
In die kwetsbare stromende ruimte
Weerklinkt een vurige bede
Het denken te doen zwijgen
In die kwetsbare stromende ruimte
Weerklinkt een vurige bede
Het denken te doen zwijgen
Rusteloos gevangen in doolhof
Voortgedreven door angsten
Vastgrijpend, hallucinerend
Alles vergaan tot stof
Onrust, verhuller van onderliggend licht
Een duistere metgezel op ons pad
Aanhoudend, pijnlijk en gewelddadig
Verdwijnt alleen…….
In een glimlach op het gezicht
Verwondering…zoveel ongeziene schoonheid
Wat en wie heeft het over schuld
In de ogen van de levende natuur
In de ogen van het kind, ja…diep in de ogen
Van alle mensen leeft pure onschuld
Ik omhels de boom, door hem alle leven
Schreeuw van bevrijding
Intense pijn stroomt uit mijn wezen
Intens geluk vervult al mijn niet
Gekende wensen
Ervaring van zuivere verbinding
Laat dat voor altijd de sleutel zijn
Geluk een oase in de woestijn
Aan de einder wacht als de rede zwijgt
Voor eeuwig
De stilte van de vrede
JV. 2013
FOTO’S JV.
FOTO’S JV.
(Totaal aantal bezoeken: 102, 1 bezoekers vandaag)
DE VERWANTEN POSTBUS:
WELKOM om lid te worden van een van onze FB groepen.
6 januari 2014 om 14:10
Dank u voor de mooie en doorleefde gedichten! Ik heb twee gedichten uitgeprint en opgehangen:<br />Zo treffend en voor mij dagelijks herkenbaar: In het teken van de Leeuw..en.. De Hand.<br />Groet…