De Verwanten

VRIJ EN VERBONDEN IN INNERLIJKE VERWANTSCHAP. De Verwanten wil een podium geven aan het idee over ziel en geestverwantschap. Over in relatie zijn met ons-zelf, de ander en alles wat ons omgeeft.

De Kracht van de Oudere Vrouw

kathe-kollwitz-1

Käthe Kollwitz

Nu ik zelf de leeftijdsfase bereik als oudere vrouw, is het gemakkelijker daar over te schrijven. Je moet nu eenmaal de nodige afstand hebben genomen om te kunnen terugblikken en om het een en ander te kunnen onderscheiden en dat is niet mogelijk als je er nog midden in zit. Tegelijkertijd vraag ik mij af wat er ouder wordt? Natuurlijk, de lichamelijke toestand is niet meer wat het geweest is en de uiterlijke aantrekkelijkheid is aan het verwelken, maar geestelijk gezien is er zoveel gerijpt en vrij gekomen dat daar nu juist een grote verjonging plaatsvindt.

Nu is er een thuiskomen in jezelf met alle rijke ervaringen die je in je lange leven verworven hebt, waar je Ik een meer vrije keuze kan gaan maken door jezelf de vraag te stellen: ‘wat ga ik verder met deze eigen ervaringen doen en met de jaren die voor mij liggen?’

Er zijn veel vrouwen die zich juist afgedankt voelen, die alles opgehangen hebben aan hun uiterlijke schoonheid en wanhopig trachten de jaren terug te dringen door allerlei ingrepen of door zich te blijven kleden als een jong meisje. Deze vrouwen krijgen het zwaar te verduren, ze hebben hun eigenwaarde laten afhangen van de uiterlijke maatstaven van de maatschappij. Die maatschappij die alleen oog heeft voor jong, strak en mooi en dat zien als het hoogste geluk. Ook de man ontkomt niet aan een opgelegd ideaal beeld.

Tegelijkertijd is daar nog een probleem aan verbonden, namelijk: dat man en vrouw elkaar niet zien in hun kwaliteiten en hun diepere en wezenlijke kenmerken, maar ze zien een mooi beeld wat vroeg of laat als gewoon wordt ervaren en dan gaat men uit verveling op zoek naar een nieuw mooi beeld.
Dit verschijnsel zie je ook heel vaak bij filmsterren of andere beroemdheden, de rolmodellen van deze tijd. De vraag rijst dan…. wat hebben wij daar dan nog lief?
Ik heb mijzelf altijd nogal gespleten gevoeld als iemand de opmerking maakte, “gut je ziet er nog goed uit voor je leeftijd”, ik beviel dus ….maar mijn ziel wist wel beter. Het lichaam als aanbeden god dat steeds het onderspit zal moeten delven door de voortschrijdende ouderdom en uiteindelijk de dood, dit is voor velen een afschrikwekkend idee.
Daarom zijn er nu zoveel mensen op zoek naar de onsterfelijkheid naar de eeuwige jeugd. Dat zijn de mensen die totaal blind zijn en niet bewust dat de mens meer is dan een lichaam alleen. Dit is ook een enge ontwikkeling, men ontwikkelt nu al methoden voor kunstmatig geschapen mensen.

Traditioneel gezien is de rol die de vrouw speelt totaal verschillend,  dan de man. Hij is bezig met zijn werk, zijn carrière, zijn plek in de wereld.
Het beeld van de vrouw verloopt via een heel andere lijn. Als ze jong is staat ze volop in bloei, daarna treedt er een ander proces in werking, een die aan de buitenkant vaak niet waarneembaar is, of over het hoofd wordt gezien.

Ze leeft volgens de normen en waarden van de moeder en echtgenote en daarin zal al haar creativiteit en haar energie opgeslokt worden in het zorg dragen voor het gezin. Als het not_detected_235972moment dan aanbreekt dat de kinderen een voor een het huis verlaten, dan ervaren veel vrouwen het lege nest syndroom.
Haar man is haar meer en meer gaan zien in de verzorgende rol, een taak die ze zal blijven vervullen maar nu alleen voor hem.
Dit is een rol die vooral thuishoorde bij de vrouwen van mijn leeftijd, in deze tijd is het zo dat naast het gezin de vrouw er vaak een baan bij heeft.
Het gezin als werk, een dagtaak, wordt al meer gezien als onbelangrijk en vrouwen die zich tegenwoordig zonder man moeten behelpen en kleine kinderen te verzorgen hebben, en dat worden er al meer, wordt geen vrije keuze gelaten, ze moeten aan het werk.

Het heeft mij uitermate boos gemaakt dat mijn dochter genoodzaakt was haar kind in een crèche te stoppen en dat financieel gezien er niemand mee opschoot . Ik ben er nog steeds heilig van overtuigd dat een kind het recht heeft op minimaal 4 jaar een moeder of vader die het verzorgt.
Het is echt noodzakelijk dat beide ouders zich beraden, voordat ze kinderen gaan ontvangen, hoe ze de taken verdelen, er zullen keuzes aan vooraf moeten gaan.
Zeer zeker moeten vrouwen zich ook kunnen ontwikkelen en hun kwaliteiten in zetten, de maatschappij heeft ze hard nodig .

Als al deze voorwaarde niet geregeld zijn dan moet ze met veel kunst en vliegwerk trachten alle ballen in de lucht te houden. Daarnaast wil ze er ook nog jong, mooi en aantrekkelijk blijven uitzien. Eigenlijk versplintert haar leven zich in allerlei verschillende stukjes waar ze het gevoel van heeft dat ze alles niet volledig in de hand heeft en vaak voelt ze zich schuldig dat er weinig aandacht is voor het sociale element in haar gezin en waar de kinderen de dupe van dreigen te worden. Ze is overal maar ook nergens.

Ik weet niet wat het betekent voor deze vrouwen als ze de oudere leeftijd bereiken en hoe ze dan deze nieuwe levensfase zullen ingaan. Maar ook deze vrouw wordt ouder en beseft dat ze nog wat jaren te gaan heeft en dat haar echtgenoot een eigen steil van leven heeft ontwikkeld buiten haar om, dan kan ze een pijnlijke leegte ervaren. Dit is een belangrijk moment, heeft ze genoeg innerlijke bagage om deze stap te kunnen overbruggen en te nemen? Heeft ze de vruchten geplukt van de ervaringen die ze heeft meegemaakt? Wat kan ze aanvangen met de nu komende te leven tijd?
Meestal valt deze verandering samen met het begin van de menopauze. Als de menopauze intreed denken velen dat dat ook het einde betekent van het seksuele leven. Natuurlijk bestaan er mannen die niet meer seksueel geïnteresseerd zijn in vrouwen die lichamelijk niet meer vruchtbaar zijn. Dit is een zeer primitieve gedachte en komt eigenlijk vkees2oort uit een oergedachte dat ook in de dierenwereld plaatsvindt, het concept van de voortplanting, maar seksualiteit is veel meer dan dat alleen.

De prettige kant is dat men eindelijk verlost is van het conceptie probleem, het is niet meer nodig. Dat ze nu ook biologisch gezien niet meer de energie hoeft te verbruiken om een eicel aan te maken, maar dat deze krachten nu voor eigen gebruik aangewend kunnen worden omdat ze niet meer nodig zijn om nieuw leven te scheppen. Ze kan nu ook boven haar remmingen uitkomen en een nieuwe verbinding maken in een emotionele verbondenheid met haar lichaam. Dit moeten we wel goed verstaan,dat men niet wegdroomt of zoekt naar de hoogst mogelijke spirituele ervaring op seksueel gebied. Dat is een veronderstelling die alleen maar rampzalig kan zijn, iedere vorm van generalisering is funest;  de eigen persoonlijke beleving en het hart is dan van het grootste belang voor de vrouw. Meer en meer zal de spiritualiteit aandacht gaan vragen.

Wat mij opviel in de gesprekken met de al wat oudere vrouwen, dat daar in een ongelofelijke vitaliteit heerste. De stroom van nieuwe inzichten, de verwachting om nieuwe dingen aan te pakken doorstraalde deze ontmoetingen. Het werd mij toen duidelijk hoe de menopauze in het verlengde ligt van een nieuw te betreden weg, een metamorfose  tot een nieuw leven en zeker geen doods leven. Er komt enorm veel energie vrij en deze moet gebruikt worden. Het hangt dus nu van de vrouw persoonlijk af, zoals ik al eerder aangaf, hoever haar ontwikkeling en bewustzijn zijn gevorderd om deze nieuwe stap te zetten.

Er zijn vrouwen die deze stap namelijk niet kunnen zetten, letterlijk en figuurlijk zichzelf niet kunnen omvormen tot een andere persoon dan die ze altijd geweest zijn en waar ze altijd hun zekerheden in vonden. Deze hebben het gevoel al meer in de modder weg te zakken, passief neer te zitten en niets nog kan gedijen of opbloeien. Hier ziet men de crisissen ontstaan, de verwijten, de scheidingen, men vindt geen bouwstenen, geen fundament in zichzelf meer. Deze vrouwen moeten alsnog eerst door een groot proces heen om opnieuw hun weg terug te leren vinden.

In dit kader wil ik hier een eigen droombeeld plaatsen:

Image animusIk ben in mijn achtertuin bezig bij een bron, mijn bron, ik schep hem dicht met vruchtbare aarde. Ik schep hem ook dicht voor de fysieke man in mijn leven.
Er staat een kind toe te kijken, mijn kind. Daarna beklim ik een trap, steeds hoger en hoger en  het kind gaat mee. 
Boven is er kleine kamer waar een man ligt te slapen. Vanuit de deuropening bekijk ik zeer bewust hoe mijn kind de persoon op bed wekt.
Ik vraag mij nu af hoe hij met mijn kind zal omgaan en hoe het kind op hem zal reageren. Ik zie hoe het kind zich vol van vertrouwen overgeeft en hem uitdaagt om met haar te spelen. Dit is voor mij een cruciaal moment zal hij spelen….. en ik zie tot mijn geluk dat hij dat doet en met veel plezier.
Deze droom symboliseert voor mij de eigen animus, de innerlijke man en de creatieve energie die ik verinnerlijk en mij zelf laat toestromen. Hij wordt niet verbruikt aan de man buiten mij. Het proces is begonnen om de zaden die daar liggen tot bloei te brengen. Vruchtbare aarde zal het praktisch ook mogelijk maken.

Heeft men zich dus goed voorbereid dan ziet men vrouwen die opeens gaan schrijven, schilderen, of ze ontwikkelen zich sociaal/cultureel en gaan zich dieper interesseren voor politiek . Ook spiritueel ziet men een grotere behoefte tot bewustwording. Vrouwen zijn van onschatbare waarde en de oudere vrouw kan veel bijdragen aan onze samenleving.
Zij die in staat is tien dingen tegelijkertijd te doen, alle eigenschappen bezit die op vele terreinen inzetbaar zijn, vooral op spiritueel en sociaal gebied is dat nog veel te weinig onderkent, de maatschappij biedt nog steeds niet de mogelijkheid deze werkelijk te zien en te benutten.

Ook bestaat de neiging  in die fase om de ouder wordende vrouw een nieuwe verzorgende rol toe te schuiven als ze haar nieuwe weg wil voorbereiden en wel… de oma rol.
Laat ik meteen duidelijk maken dat ik hiermee niet de oma rol wil ondermijnen, maar er zijn nu eenmaal veel vrouwen onder ons die de vrij gekomen ruimte zelf willen bepalen en indelen en het oma zijn niet in vastgestelde omlijnde patronen willen zien worden vastgelegd. Ik herinner mij een uitspraak van mijn eigen dochter, toen ik aangaf een bepaald project te willen starten en zij verbaast reageerde…..op jouw leeftijd?
Ik besefte dat kinderen de neiging hebben jou vast te willen houden in de rol als moeder en later in het verlengde daarvan als oma, die je kunt oproepen indien gewenst.
De vrijheid om zelf te bepalen en invulling te geven aan mijn eigen dag en leven is erg groot, ik wil soms best oppassen maar niet mijn leven laten bepalen door weer nieuwe kinderen. 
Mijn eerste kinderen kreeg ik vrij jong op mijn eenentwintigste en de laatste twee op mij veertigste levensjaar dus al met al zat ik heel lang in de kinderen. Het laatste kind is pas sinds kort op zichzelf gaan wonen. Nu ik alleen woon gebruik ik mijn tijd zorgvuldig en vermors het niet aan bijzaken of anderszins, zodat ik mij niet ergens onnodig voor open wat geen vruchten afwerpt.

jane-goodall1

klik voor vergroting

Om de draad weer op te pakken waar we gebleven waren: Wat is nu dan die vrouwelijke motivatie in het leven en vooral voor de nu oudere vrouw?
Diep in haar hart is dat de liefde, dat is altijd de basis die de motivatie vormt, de drijfveer achter al haar daden maar alleen dan als ze niet al te veel verwijderd is van zichzelf. Als haar mannelijke kant teveel beslag op haar heeft gelegd dan wordt ze een verwrongen karikatuur van dat vrouwelijke zelf, dan kan ze  hard en zakelijk worden. Als oudere vrouw kan ze dan cynisch worden en zeer scherpe kritiek leveren en zich bezig blijven houden aan de zijkant met alle zaken waar ze het over oneens is.

De vrouw is van nature geneigd om vooral iets te doen als daar een persoonlijke betrokkenheid, een gevoel van liefde bij aanwezig is. Ik betrap mij er bijvoorbeeld zelf op dat ik niet te veel werk maak voor wat ik persoonlijk zal eten, ik kook wat granen en groente,…. maar komt er dan iemand eten waar ik op gesteld ben, dan doe ik mijn uiterste best om iets heerlijks te bereiden. Een vrouw verzet veel meer, doet veel meer voor een ander als ze er een persoonlijke liefde/betrokkenheid toe heeft.
Dat is ook de oorzaak dat vrouwen mannen vaak het initiatief laten nemen; doe jij maar, jij weet het veel beter.
Bij de bewuste en oudere vrouw, is dat niet aanwezig, die zal ook haar eigenbelang laten meespelen. Haar eigen wensen en voorkeuren, waar ze haar energie aan wil besteden is indirect verbonden met datgene waar haar hart ligt en waar ze van houdt.

Het is in deze levensfase ook heel belangrijk dat je opkomende emoties creatief kunt uitwerken. Dit uitwerken voert je tot zelfkennis. Het is mijn ervaring dat deze fase  een verzamelplaats is overvol van allerlei levenservaringen die daar opgeslagen liggen en wachten op een herordening. Deze moeten op een of andere manier geventileerd en omgevormd worden wil je deze vruchtbaar maken voor de verdere toekomst.

image2Mijn methode om dit te doen is door te schrijven, dichten, schilderen, zingen en muziek beluisteren …..alle creatieve vormen kan men toepassen en men hoeft echt geen kunstenaar te zijn om dit te kunnen doen. Het opnieuw kind zijn, het speelelement brengt je terug naar je oorsprong, naar innerlijke vreugde. Denkende aan mijn droom die dit in een beeld ook liet zien. Dus zelf hervind ik mij iedere keer weer in deze genezende stroom van het creatieve spel. In dit spelen, het kind zijn, ben je puur jezelf .kan iedere emotie vrij stromen, diep ervaren en verlost worden.
Het scheppen is een vrije daad aan jezelf, iedereen kan scheppen indien zij of hij wil. Scheppen ontslaat uit het niets, daar waar geen gedachten zijn. Daar kan men een bron van energie en verwondering ontdekken en de speerpunten vinden voor verder ontplooiing. Het wordt tot nu toe erg onderschat wat de genezende kracht van het scheppen kan betekenen, hoe vaak ik niet de opmerking kreeg van: “is dat je hobby?”  Nog erger…” je bent toch echt een Crea de Bea en je kunt daar geld mee verdienen waarom doe je dat niet?”

Ik heb kunnen zien wat het scheppen ook kan bewerkstelligen bij mensen met een verstandelijke beperking. Een paar jaar gaf ik daar handenarbeid en kon ik waarnemen hoe een onzeker mens opbloeide als hij iets voor elkaar gekregen had wat hij in eerste instantie niet voor mogelijk hield. Als dat dan wel gelukt was waren ze daarna vol vertrouwen over zichzelf en ook bereid weer iets nieuws te durven oppakken. Als je kans ziet je zelf op die manier te laten stromen heb je een levensader te pakken die je verder kan helpen als vrouw op het nieuw te begane pad, het pad dat vrij gemaakt is van obstakels, van oude vormen die je pad nog doorkruisten. Deze obstakels kunnen soms niet totaal weggenomen worden en blijven een onderdeel en soms ook blijvende littekens.
Deze zou je kunnen proberen om te zetten in een empathisch vermogen, tot meeleven met je medemens die ook zijn littekens met zich meedraagt . Zo word je een meevoelend en scheppend mens met veel levenservaring die middenin de samenleving staat en meer en meer in staat is het leven ten volle te leven. Steeds opnieuw met scheppende kracht in het leven te staan

De oudere vrouw wordt dan de wijze vrouw, een vrouw die zich in alle stilte overgeeft aan de innerlijke stroming die leeft vanuit het scheppende niets, het symbool van de pure en wijze liefde. Dit is een grote zegen, een dienende schaal te kunnen zijn, te fungeren in offerkracht aan een hoger doel, een hogere orde die het vrouwelijke element een bedding geeft en een grote troostende kracht laat uitstromen tot heil en zegen voor de medemens.

In verbondenheid,
Leonie Heine

Facebookgroep DE VERWANTEN.  Doe je mee?

—————————————————-

(Totaal aantal bezoeken: 2.366, 1 bezoekers vandaag)
  • Schrijf je in voor de maandelijkse nieuwsbrief van De Verwanten!

Comments are closed.

(13 Reacties)

  1. walter hebing

    14 mei 2015 om 02:26

    Hallo Leonie, bedankt voor je inspirerend betoog over de ouder wordende vrouw, ik ben het helemaal met je eens! Helemaal? Niet helemaal natuurlijk! Je droombeeld schetst een ideaal uitgangspunt, daarom...
    Lees meer

    Hallo Leonie, bedankt voor je inspirerend betoog over de ouder wordende vrouw, ik ben het helemaal met je eens! Helemaal? Niet helemaal natuurlijk! Je droombeeld schetst een ideaal uitgangspunt, daarom plak dit beeld ook hier even om het helder te krijgen.
    Ik ben in mijn achtertuin bezig bij een bron, mijn bron, ik schep hem dicht met vruchtbare aarde. Ik schep hem ook dicht voor de fysieke man in mijn leven.
    Er staat een kind toe te kijken, mijn kind. Daarna beklim ik een trap, steeds hoger en hoger en het kind gaat mee.
    Boven is er kleine kamer waar een man ligt te slapen. Vanuit de deuropening bekijk ik zeer bewust hoe mijn kind de persoon op bed wekt.
    Ik vraag mij nu af hoe hij met mijn kind zal omgaan en hoe het kind op hem zal reageren. Ik zie hoe het kind zich vol van vertrouwen overgeeft en hem uitdaagt om met haar te spelen. Dit is voor mij een cruciaal moment… zal hij spelen….. en ik zie tot mijn geluk dat hij dat doet en met veel plezier.
    Ik ben onlangs zeventig geworden en toen ik zelf nog kind was, stuitte ik herhaaldelijk op beperkingen die ’n moeder haar kinderen oplegt, niet alleen mijn moeder, ik beschouw ze nog als Heilig vergeleken bij de meeste moeders van mijn vriendjes/vriendinnetjes! Destijds kwamen mijn buurkinderen om me te wekken om op avontuur te gaan, ze werden opgevangen door mijn moeder, omdat ik nog lag te slapen. Ze liet ze mijn taakjes doen die ze voor die dag aan me had toebedeeld, aardappelen schillen voor elf personen, de dieren voeren, enz. Pas als die taakjes vervuld waren mocht ik met mijn vriendjes aan een eigen dagvulling van onze vakantie beginnen, meestal hadden ze alles al klaar om met me de dag te gaan vullen.
    Ik was als kind al iemand die alle wegen op aarde wilde bewandelen en vroeg meestal aan mijn vriendjes: Waar gaan we heen? Het overgrote deel wilde een herbeleving van eerdere tochten en na enig aandringen kwam er meestal wel iets uitdagend voor me uit van mijn anders zo stille vriendjes.
    Ik heb het geluk gehad dat ik een Heidense vader had, een vrome Katholieke moeder en zes oudere broers, met andere woorden: “mijn broers hadden als kind al paden voor me gesmeed, in ons dorp, in de naburige stad en later ook in Europa.
    Parallel eraan liepen mijn belevenissen met allerlei instanties, in huiselijke en in omgevingskringen.
    Het moeilijkste vond ik mijn verhouding tot mijn moeder! Doch het heeft iets in me gewekt wat in zekere zin haaks staat op je droombeeld. Mijn vader als Heiden in een vrijwel katholiek dorp, werd als zelfstandig schilder verbannen naar andere oorden(steden) om werk te krijgen.
    De eerste vraag aan jou is dan ook: Op welke baan in de maatschappij zou ik mijn kind kunnen voorbereiden om een hoger doel dan het leven op aarde te kunnen dienen? Mijn moeder zat op zondag soms uren aan bed, om me naar de kerk te krijgen, terwijl ik, als kind de kerk als een soort modeshow ervoer! Eerst moest de achterbanken van de kerk gevuld worden met het gewone volk, pas dan kwamen de notabele van ons dorp de voorste banken van de kerk bezetten!
    Mijn vrouw zei vorige week dat de kerk van haar dorp een andere bestemming zou krijgen! Welke dat wist ze nog niet! Een prachtig monument als uiting van hun spirituele geest van de haar dorp kan zomaar omgesmeed worden tot fietsenstalling of disco, omdat het bisdom er geen geld meer voor heeft!
    Ik ben net in India geweest, waar mijn dochter betrokken is, in het opstarten van een Ashram, hij wil er ook een tempel op bouwen, omdat een tempel tot de verbeelding van de mensheid spreekt. Ik heb als kind, de kerk in mijn dorp altijd beschouwd als oriëntatiepunt om mijn ouderlijk huis terug te vinden. Een fysiek gegeven, niet als geborgen gegeven zoals mijn moeder het gebouw ervoer!
    Het spelen van mannen met kinderen is niet zo onschuldig als jij het in je droom ervaren hebt! Je zegt dat je zeer bewust bent van de manier waarop het kind de man wekt, ik twijfel aan je bewustzijn! Immers elk kind op aarde is een Godsgeschenk, waar ook op aarde geboren. Pas als de vrouw bewust wordt van haar baarmoeder, waarin het bevruchtte ei zich ontwikkeld tot foetus en vervolgens tot ’n kind, om vervolgens opgeleid te worden om met de Goddelijke Geest samen op aarde meer ruimte te scheppen om manifestaties van de Goddelijke Geest toe te laten op aarde, kan ik met ’n wijze vrouw als man meedenken.
    Ik werd afgelopen zaterdag het eerst gewekt door mijn vrouw en een kind op de ex-boerderij van mijn schoonvader, mijn vrouw had bij haar vader geslapen en ik bij zijn zoon op de boerderij, om te helpen bij het dagelijks gebeuren op de boerderij, terwijl ik in mijn gedachte had om het dagelijks gebeuren te verlichten!
    Ik sliep weer in en even later kwam een ander kind van mijn zwager en nodigde me uit op het ontbijt! Een heel andere invalshoek om een dag mee ter vullen, ik stond op en maakte het primaire verschijnsel van de mensheid mee!
    Steiner zelf zegt: In wezen is het doel van de mens zonder voedsel moeten kunnen leven, echter de mens wordt pas mens als hij het Leven op aarde vermenigvuldigd, in plaats van zichzelf.
    Ik vind je antwoord essentieel voor mijn mannelijke geest om de vrouwelijke geest te redden door middel van de kindergeest, echter niet de vrouw wekt via het kind de man, maar de man wekt via het kind de vrouw! Het kind omvat immers ons aller bewustzijn, we denken dat we het moeten opvoeden. Echter ’n kind op aarde geboren, als gelijkenis van God geboren, kan je toch niets leren! In jouw droom voldeed je kind en de vader ervan aan je verwachtingen. Echter het leven is op aarde is geen speelterrein voor onnozele kinderen, maar laat de aarde dat worden!
    Tot zover
    Groetjes Walter

  2. Met plezier en herkenning heb ik “De kracht van de oudere vrouw” gelezen.Herkenning omdat ik zelf in de fase van het ouder worden zit.Als ik in de spiegel kijk zie...
    Lees meer

    Met plezier en herkenning heb ik “De kracht van de oudere vrouw” gelezen.Herkenning omdat ik zelf in de fase van het ouder worden zit.Als ik in de spiegel kijk zie ik bijna een vreemde,want de vorderende jaren laten hun sporen na.Het heeft een tijd geduurd voordat ik vrede had met dit veranderend uiterlijk.En toch ben ik mij al vele maanden bewust dat het juist deze uiterlijke verandering is die mij dichter bij mezelf zal brengen.Want natuurlijk rijst bij het besef van het ouder worden de vraag:”Wat wil ik nog graag gaan doen en hoe bereik ik dat?”Daarbij doel ik niet op materiele zaken,maar meer op het in harmonie met mezelf zijn.Door mijn drukke werkzaamheden met mijn dierenopvang zijn de jaren voorbij gevlogen en ik heb mijn doel bereikt om vele mishandelde dieren een beter thuis te kunnen geven.Nu sta ik voor een nieuwe fase in mijn leven,waarbij ik naast mijn werk met de dierenopvang een balans zoek om een harmonie voor mezelf te scheppen en tijd te maken voor de wensen en idealen die ik nog wil bereiken.

    • Bijlage:

      Dank voor je bericht Marjo,
      Ik ervaar deze tijd als de bijzonderste tijd van mijn hele lange en soms zeer moeilijk leven. Dat uiterlijk ga je straks met een glimlach aanvaarden. De wezenlijke aspecten en het verbonden zijn met jezelf en de eventuele levenspartner wordt tot genieten van de simpele momenten. Ik leer iedere dag dit meer en meer te ontdekken. Trouwens nu een mooie tijd met al het groen en vogeltjes die in de morgen je wakker maken om dat alles te ervaren met open zintuigen.
      Liefs en ik hoop je hier vaker te ontmoeten-:)

  3. Heel herkenbaar en mooi verwoord Leonie!!
    Ik had het als het ware ook zelf kunnen schrijven vanuit mijn ervaring.
    Maar ja niet iedereen kan het zo goed verwoorden.

  4. Kan je mij eens uitleggen als oude wijze vrouw waarom er zoveel van die oudere vrouwen alleen zijn. Ik weet dat veel egoïstische mannen kiezen voor een jonger exemplaar, maar...
    Lees meer

    Kan je mij eens uitleggen als oude wijze vrouw waarom er zoveel van die oudere vrouwen alleen zijn. Ik weet dat veel egoïstische mannen kiezen voor een jonger exemplaar, maar dat bedoel ik hier niet. Mijn vraag is.. zijn we wel zo empatisch en zo vol begrip? Jij loopt blijkbaar over van creativiteit, dat is een geluk en veelal een aangeboren talent, dat niet voor iedereen zomaar voor het grijpen ligt uit het niets.
    Voor mij is oma zijn wel een wonder en ik geniet er erg van maar wel in mijn eentje en dan denk ik na over het woord liefde en vraag mij af….was dit nu de bedoeling van mijn leven om nu als oudere, “wijze” vrouw alleen wat rond te scharrelen in mijn mooie lege huis. Ik geloof die vrouwen niet die zo enthousiast zijn over het alleen zijn en het afzetten tegen de mannen…de datingsites staan vol met hunkerende oude wijze vrouwen die nog een partner hopen te vinden?
    Het hoort bij deze tijd blijkbaar maar zal er geen voortwoekerend egoïsme aan ten grondslag liggen..dat we niet meer in staat zijn iets voor de ander, die het dichts bij staat, wat te betekenen?
    Verder heb je een mooi artikel geschreven hoor, daar niet van.
    Lieve groet,
    Alice

    • Alice ik ben zo’n mannenexemplaar, ook al wat op leeftijd.
      Ik vind het fijn te horen dat ik volop keus heb en kan kiezen tussen oudere en jongere exemplaren. En dat ik dan egoistisch ben als ik een jonger exemplaar uitkies. Heb je misschien iets te veel gekeken naar ” boer zoekt vrouw”?. Want in mijn beleving is het niet zo dat de exemplaren gewoon in de rij staan te wachten om uitgekozen te worden.

      • Adriaan Verwey

        24 maart 2015 om 19:30

        Hallo Cornelis voel je je aangesproken door de oude wijze vrouwen?
        Helemaal onwaar is het niet toch, ik heb wel twee vrienden die een relatie zijn aangegaan met een twintig jaar jongere vrouw en daarvoor hun echtgenote in de kou lieten staan. Ze staan nu weer voor de kleuterschool te wachten op hun tweede leg, en of ze nou zo gelukkig zijn waag ik te betwijfelen.
        Volgens mij gaat het bij het ouder worden vooral om geestelijke verbondenheid en het is ontroerend om elkaar ouder te zien worden. Ontroerend..
        en zeker niet oud of lelijk. Ouder worden is ook voor de man een grote kans tot verdere ontplooiing en inzien dat er meer is dan de materie, aanzien en werk. Want opeens sta je er buiten en ze kunnen het prima zonder onze wijsheid en ervaring.
        Het kan mooi zijn om je levenservaring en kennis nu in te zetten voor een mooie organisatie, dat geeft pas voldoening, tenminste zo ervaar ik het.
        Ook al staan de vrouwen niet voor je in de rij….let op ze zijn er wel hoor Cornelis, maar ze willen echt gezien worden. 🙂

        • Adriaan, misschien kwam de ironie niet helemaal over. Maar als je het niet over vrouwen hebt maar over exemplaren, dan roept dat bij mij iets op van protest. 🙂

          • Hallo Cornelis je hebt wel gelijk hoor….mijn cynisme kreeg even de overhand.
            We dragen allemaal een rugzakje mee met ervaringen die soms even triggeren .

    • Lieve Alice,

      Medegevoel is pas mogelijk als we niet meer onze medemensen verantwoordelijk stellen voor wat ons persoonlijk aangedaan is en ook voor ons persoonlijk geluk.
      Deze moeten we leren zien en kunnen plaatsen in een groter verband. Dat we ook een zelfonderzoek toepassen wat het ons wil leren.

      We leren empatisch te zijn, helaas alleen door juist het leed wat ons wordt aangedaan, bewustwording kan zo plaats vinden voor de pijn van anderen, dat maakt dat we diezelfde pijn een ander besparen willen.
      Het alleen zijn wordt door iedere vrouw anders aangepakt, zoals ik al schreef ” wat is je innerlijke bagage hoe ga je daarmee om, creatief of passief en zak je al meer weg in zelfbeklag?

      Veel vrouwen hebben de neiging zich helemaal op te lossen in een relatie. Ze verwaarlozen hun eigen innerlijk leven, bouwen geen eigen liefdes in waar ze vreugde aan zouden kunnen beleven.
      Valt de man weg dan sta je daar met lege handen en dan neem je deze man van alles kwalijk.
      Maar is dat eerlijk, verwacht niet dat anderen de verantwoordelijkheid voor je gelukkig zijn op zich nemen.
      Weet dat niemand jou iets schuldig is, dat je op niemand recht kan doen gelden.
      Ieder mens is voor zijn eigen lot verantwoordelijk en vrij om daar ook een eigen draai aan te geven.
      De vrouwen die je hier opnoemt, zijn niet de vrouwen die ik schaar onder de wijze vrouwen. Wijze vrouwen houden van mannen en waarderen hun kwaliteiten. Ze hebben deze kwaliteiten ook in zich zelf ontdekt.Ze vinden het prettig met en zonder man te zijn.Hun alleen zijn is niet eenzaam.
      Wat talenten betreft….. niets gaat zonder het te willen, dat is met alle dingen zo. Dacht je nou werkelijk dat het mij is komen aanwaaien? Mijn talenten zijn vooral daardoor tot uiting gekomen omdat ik het wilde.Het wonderlijke is dat je het dan ook kan. Zelfs mensen,misschien juist de mensen met een verstandelijke beperking,maakten de origineelste dingen ze denken niet!
      Het laatste project waar ik mee bezig ben,is het weven, dat kun je lezen in mijn column.
      Als je passief gaat zitten afwachten dan gebeurd er niks.
      Zoals je kan lezen keur ik niet het Oma zijn af. Ik vind alleen dat ieder ouder wordende vrouw daar zelf haar keuze in mag maken. Heel fijn dat je daar je vreugde in vindt.
      Misschien is er een mogelijkheid dat ik je kan stimuleren om uit je impasse te komen.

      Liefs,
      Leonie

      • [[Veel vrouwen hebben de neiging zich helemaal op te lossen in een relatie. Ze verwaarlozen hun eigen innerlijk leven, bouwen geen eigen liefdes in waar ze vreugde aan zouden kunnen beleven.
        Valt de man weg dan sta je daar met lege handen en dan neem je deze man van alles kwalijk.]]
        Bedankt voor je reactie Leonie maar je gedachtengang in deze is wel juist maar past niet zozeer bij mijn ervaring hoor. Ik voel mij best vervuld en ook tevreden en heb veel ervaringen omgezet in inzicht, ik zak ook niet weg in de modder.
        Mijn vraag was er op gericht om na te denken over de Liefde, tussen mensen, omdat het niet vanzelfsprekend is en zomaar over kan zijn en dan blijf je met die vraag zitten…..wat heb ik er zelf aan toegevoegd?
        Zullen we het nu gewoon laten staan…bedankt voor je reactie..
        Alice

© 2024 De Verwanten

Website door DunicoBoven ↑

Translate »