De Verwanten

VRIJ EN VERBONDEN IN INNERLIJKE VERWANTSCHAP. De Verwanten wil een podium geven aan het idee over ziel en geestverwantschap. Over in relatie zijn met ons-zelf, de ander en alles wat ons omgeeft.

ANDERS WILLEN ZIJN DAN WIE JE BENT

20141213_103327

Door mijn werk met mensen en bovenal door het waarnemen van mijzelf ben ik er achtergekomen dat de grootste pijn voor de strevende ziel is: het verlangen om anders te willen zijn dan wie je bent.
We conformeren ons aan stralende voorbeelden of gaan naar goeroes die ons wijs maken dat we direct verlicht kunnen worden als we maar precies doen wat zij ons wijsmaken; achteraf blijken zij ook maar al te vaak gewone mensen te zijn, met gewone menselijke tekortkomingen.
Er is geen grotere zielenpijn dan alsmaar niet te kunnen voldoen aan de eigen verwachting; het geprojecteerde ideaalbeeld dat we van onszelf hebben geschapen. We nemen ons van alles voor: willen dagelijks mediteren, vegetariër worden, onbaatzuchtig, ruimhartig, geduldig, vriendelijk en hulpvaardig zijn, etc. etc.
Het is de strijd tegen de ingebakken menselijke tekortkomingen, een strijd die enorm frusterend werkt en waarin we vroeg of laat het onderspit zullen delven. Iedereen kent wel het voornemen om te stoppen met roken, snoepen, teveel eten en drinken en soms lukt het…… om even later versterkt terug te keren en de macht weer op te eisen. Door al die goede voornemens en het alsmaar weer mislukken daarvan, raakt men gefrustreerd en een moedeloze zelfhaat groeit. Dit heeft een verlammende uitwerking op het zelfvertrouwen, het vertrouwen in het Zelf.  Met als gevolg een schrijnende eenzaamheid.

In relaties wordt maar al te vaak een ego-strijd gevoerd, met het dominante verlangen de ander te veranderen zodat hij of zij beter bij het geprojecteerde beeld past van de ideale relatie. Als de ander zich niet wil en kan aanpassen aan het onterechte beeld van de ander, dan is een scheiding snel genoeg geregeld met alle ellende die daar bijhoort.
Het wonderlijke verschijnsel doet zich dan maar al te vaak voor dat de volgende man of vrouw hetzelfde type is dan de eerste of de tweede, omdat de les blijkbaar niet geleerd is. Een veel jongere vrouw of man is veelal ook niet de oplossing, omdat je dan teruggezet wordt in een levensfase die al voorbij is. Oudere mannen in een leeftijds crises kunnen dat nog al wel eens doen. Ook kan het zijn dat het eerste gezin zo tekort is gekomen dat je onbewust een nieuwe mogelijkheid zoekt om het te herstellen en de lessen en vragen alsnog te leren. Voor de achtergebleven echtgenoot en kinderen zal dat toch blijven voelen als een verraad en het zal karmisch niet bevrijdend blijken te zijn.

De ervaring leert dat de mens maar heel weinig verandert en dat verandering en vernieuwing een uiterst langzaam proces is. Het is zo pijnlijk om te zien hoe weinig de mens leert en dat de geschiedenis zich steeds weer blijft herhalen. Ook op mondiaal niveau gaat de strijd op die kleine planeet onverminderd voort. Blijkbaar is er in het grote geheel weinig te veranderen, omdat verandering en vernieuwing van onderaf moet ontstaan, door ieder afzonderlijk individu die op een bewuste manier aan zichzelf wil werken en tevreden is met kleine stapjes.
Het is bovenal een bewustzijnsproces dat groeit door eigen doorleefde ervaring van het individu, het daaruit gekristalliseerde inzicht kan dan opgedragen worden aan het grote geheel. Dat kan onze bijdrage zijn aan het wereldgebeuren, om die wereld uiteindelijk duurzaam te veranderen. Hoe gefrustreerd we ook zijn over de wereldleiders en hun onmacht, zij spiegelen ons niets meer en minder dan ons eigen onvermogen er iets aan bij te dragen.
De wereld is vanaf de buitenkant slechts in zeer geringe mate te beïnvloeden, de wereld verandert alleen in die mate dat het individu aan zichzelf werkt. Het individu echter is ook vanaf de buitenkant niet duurzaam  te veranderen, omdat de wezenlijke verandering vanuit het individu zelf moet komen. Oppervlakkig gezien kunnen we iemand opvoeden en weerbaar maken, maar in feite is dat werken aan de buitenkant, aan het opbouwen van een ego, om zich te kunnen aanpassen en manifesteren in de wereld.

Om contact te kunnen maken met de bron in jezelf is een zekere mate van rust en vrede nodig. Aan de basis daarvan staat overgave; een stil verdragen van onze tekortkomingen en de tekortkomingen van de ander. Het opgeven van het verzet en accepteren dat je bent zoals je bent, alleen vanuit die oprechte houding is innerlijke groei mogelijk. Het komt ook voort uit geestelijke hoogmoed om meer te willen zijn dan je bent. Een waarde oordeel naar jezelf dat je eigenlijk minder-waardig bent. Lach eens om jezelf dat is veel meer een teken van wijsheid, neem jezelf niet zo bloedserieus. Dat is ook de enig werkende houding naar je medemens, wil niet zeggen dat mensen soms niet gecorrigeerd zouden moeten worden omdat ze hun omgeving schade berokkenen. Ook in de relatie is de basis van samenleven er een van… de ander verdragen.
Jezelf en de ander het gevoel geven dat hij of zij er mag zijn met al het menselijk tekort, zoals in de verliefde fase toen we nog konden lachen om de vreemde tekortkomingen van de ander.
Voor kinderen en volwassenen is die basishouding van het allergrootste belang, vanuit dat gezien-worden kan iemand het vertrouwen en de kracht putten om aan zichzelf te werken, of in ieder geval het contact met het innerlijk Zelf niet geheel te verliezen.
Wat ik hier betoog is niet de onverschillige houding van iemand die doet wat hij of zij wilt zonder zichzelf en de ander te kunnen waarnemen, daar is dan geen sprake van ontwikkeling.

Het blijft een psychologisch verhaal als we het niet in een groter verband kunnen plaatsen en beseffen dat dit leven er één van de velen is, en dat niemand van ons vraagt om in dit leven uit te groeien tot de perfecte mens. Met het verstrijken van de jaren kunnen we steeds meer gaan zien en beleven hoe snel zo’n leventje om is, afgezet tegen de eeuwigheid stelt het namelijk niet zoveel voor. In ieder geval niet wat wij er ons van voorstellen en het belang dat we eraan hechten. Vanuit de gedachten dat dit leven eenmalig is en nooit meer terugkomt willen we er alles uithalen wat er in zit. We leven lang alsof er nooit een einde aan zal komen. Opeens ben je toch veertig en over niet al te lange tijd vijftig en daarna zal snel duidelijk worden, dat hoe ouder je wordt hoe sneller het gaat. Iedere keer is het weer zondag en voordat je het weet vieren we weer onze verjaardag. Als kind maak je veel dingen voor het eerst mee en daardoor lijkt het allemaal veel langer te duren.
Er zijn periodes dat het lijden zich aaneen  lijkt te rijgen, niets blijft ons bespaard. We verliezen dierbaren aan een ziekte of worden zelf ziek, we gaan failliet en raken ons werk kwijt en al onze opgebouwde materiële zekerheid verdwijnt als sneeuw voor de zon. Er woedt een nietsontziende oorlog en we slaan op de vlucht in de hoop ergens anders een betere toekomst te vinden. Wat is de zin van al dat lijden is de steeds weer opklinkende vraag.

Vanuit geestelijk oogpunt heeft alles een zin en alles is gericht op ontwikkeling en groei om de mens vrij te maken. Door de dualiteit op aarde leren we keuzes te maken tussen de twee uitersten: goed en kwaad. Niets komt ons zomaar aanwaaien, alles moeten we zelf ervaren om werkelijk tot inzicht te komen.k4126878
Als we leren om heel goed en zonder oordeel naar onszelf te kijken leren we onszelf kennen en daardoor ook, op een wonderbaarlijke manier, de hele wereld en al wat leeft. Dat is een diepgaande ervaring om jezelf totaal deel te voelen van het grote geheel en het besef, tot in het diepste wezen, dat we allen broeders zijn.

Voordat we naar de aarde gingen hebben we zelf gekozen(dan wel terzijde gestaan door wijzere broeders) voor een bepaald soort leven, om bepaalde lessen te leren. In ieder leven werken we aan een bepaald aspect van onze ontwikkeling tot het ware menszijn. Dus het gaat om een klein bepaald deel en niet om in één klap verlicht te worden, zo werkt het echt niet, laat je niets wijsmaken op dat gebied. We staan zelf aan de basis van ons lot en konden die keus makkelijker maken, omdat vanuit geestelijk oogpunt gezien dit leven er één van velen is en ook nog eens heel kort.
Toen mijn broer en broeder voor het sterven stond vertelde hij hoe kort het leven was, ondanks de 64 jaar dat hij hier mocht zijn, ervaarde hij het als een flits in de eeuwigheid.

De psychiatrie werkt maar al te vaak, de goede uitgezonderd!, aan het ego en het lichaam en maar bijster weinig aan het gezondmaking van de ziel. Het is een ontmenselijkte wetenschap geworden waar symptomen van afwijkend gedrag bestreden worden met chemische middelen onder auspiciën van de geneesmiddelen industrie. Vanaf de vroegste kinderjaren worden mensen gelabeld en opgezadeld met een diagnose.
Als we heel goed luisteren naar de biografie van onze medemens, met volle aandacht en zonder oordeel, kan het zomaar gebeuren dat de ervaringen van dit leven verbonden worden met de ervaringen uit een vorig leven en het opeens duidelijk wordt waarom iemand die bepaalde lessen nu moet leren. Dat kan veel inzicht geven en acceptatie van het huidige bestaan.
Ook kunnen we elkaar helpen om naar de dromen te kijken, omdat in de droomwereld grenzen overschreden kunnen worden. Dat we ons meestal niets herinneren van vorige levens is wel begrijpelijk omdat we anders onder al onze ervaringen bedolven zouden worden en niet meer openstaan voor nieuwe ervaringen. Toch denk ik dat naarmate de mens zich verder ontwikkelt, hij of zij ook steeds meer in staat zal zijn om grensoverschrijdend het doel van zijn leven te leren begrijpen.

Een voorbeeld: Iemand heeft enorm veel problemen met het zich kunnen inleven in anderen  en verzet zich tegen, het naar zijn mening, armoedige bestaan waar maar geen verbetering in wil komen.
Omringd door kinderen die allemaal zijn aandacht willen, hard werken om het gezin draaiende te houden, onderwijl gekleineerd door zijn baas.
In een droom had hij zichzelf gezien als een rijke landjonker die op een meedogenloze manier met zijn bedienden omging en vanaf zijn paard met de zweep iemand kastijdde. Door hier naar te kijken zag hij opeens dat dit leven nu heel rechtvaardig was en welke lessen hij te leren had. Het gaf blijkbaar zoveel inzicht, dat vanaf dat moment het verzet opgegeven werd en heel veel problemen verdwenen.
Er zijn veel meer voorbeelden op te voeren maar daar ben ik voorzichtig mee, maar wil wel wat schrijven over mijn eigen zoektocht:

Unknown-5Ik ben iemand die duidelijk voortkomt uit religieuze broederschappen en niet in staat om die ervaring in dit bestaan los te laten en daardoor altijd op zoek naar samenwerking en broederschap. Ook daardoor heb ik een zeer eenzaam leven geleid vanaf mijn kind-zijn, niet zozeer uiterlijk maar zielsmatig. Altijd op zoek naar de geborgenheid van een groep toegewijde mensen om samen de wereld te verbeteren. Ik heb aan de basis gestaan van diverse vernieuwende initiatieven, maar de werkelijke broederschap die ik voor ogen had of miste niet meer kunnen vinden.
Het was alsof ik buiten de poorten van een kloostergemeenschap was gezet en het nu maar zelf moest uitzoeken, alleen in deze krankzinnige wereld. In vroegere tijden vond de geestelijke ontwikkeling vooral plaats binnen religieuze groeperingen en het blijkt dat vele mensen nu deze zoektocht herkennen. We leven in een tijdperk van de bewustzijnsziel en daarin is het de bedoeling dat we individueel sterk worden, krachtig en vol zelf-vertrouwen. Voor mij was het in ieder geval een grootste en zware opdracht om steeds maar weer op mijzelf teruggeworpen te worden in relaties, in werk, in de verbinding met de geest.
Het heeft mij achteraf gezien echter precies gegeven wat ik nodig had en nog. De site waarop ik schrijf heet Nieuwe Broeder-Zusterschap-De Verwanten, dus ik weet van geen opgeven.  🙂  Zal er ondanks het sterke egotijdperk toch nog plaats zijn voor een vernieuwde broeder/zusterschap van vrije en bewuste mensen die middenin het leven staan?

We dienen te begrijpen dat we vaak nog heel lang onbewust een vorig leven proberen voort te zetten en daardoor alsmaar tegen muren van onbegrip oplopen en het maar niet wil lukken.
Een groot deel van ons leven kunnen we daar mee bezig zijn en het maakt ons ongelukkig, eenzaam en niet gewaardeerd. Totdat het besef doordringt dat het oud is en dan pas een begin gemaakt kan worden met het heden, dan kunnen we zomaar in een flow terecht komen waarin het opeens allemaal wel gaat kloppen.
Daar gaat aan vooraf het accepteren van jezelf, hoe en wie je nu bent! Je bent goed zoals je bent en precies zoals het moet zijn en vanuit dat milde weten, begint de groei naar je-zelf ėn de ander.

Reacties zijn mogelijk direct onder dit artikel, het prikbord of op de verwantenpagina

KUNDALINI ERVARING EN ONDERSTEUNING

(Totaal aantal bezoeken: 928, 1 bezoekers vandaag)
  • Schrijf je in voor de maandelijkse nieuwsbrief van De Verwanten!

Comments are closed.

(78 Reacties)

  1. Jan: “Hoe doe je dat?” Jarien: “ik zie het niet als een ontwikkelingsweg, maar als het omgekeerde daarvan, een terugkeer. Dat onze ogen open gaan voor iets wat er allang...
    Lees meer

    Jan: “Hoe doe je dat?”

    Jarien: “ik zie het niet als een ontwikkelingsweg, maar als het omgekeerde daarvan, een terugkeer. Dat onze ogen open gaan voor iets wat er allang was.”

    Cheese: “Hoe stel je je deze weg terug voor? Kennelijk hebben we iets geweten,maar zijn het nu vergeten. Hoe vind je deze weg terug naar de oorsprong? Hoe doe je dat? Hoe ontwaak je? Hoe doen we onze ogen open? Wat is er nodig dat dat allemaal kan gebeuren?”

    Mijn leven liep niet zoals ik het wilde. Er waren patronen die zich herhaalden. Ik voelde me genoodzaakt (sterke motivatie) om een uitweg te vinden. Bewustwording leek mij de uitweg. Het vuurtje was ontstoken in de urgentie die ik voelde om in ander vaarwater terecht te komen. Ik heb me opengesteld voor een diepere werkelijkheid.

    Ik ging boeken lezen, muziek luisteren, mediteren, cursussen doen, dingen doen die mij aanspraken, in de diepte, in de stilte/diepte van mijn zijn. Dat bracht mij terug naar een diepere werkelijkheid, waarin ik nu bewust leef (en altijd al leefde al was ik verblind ervoor). Dit is voor mij het andere vaarwater, en in die stroom stroom ik mee.

    • Bijlage:

      Jarien,
      Terugkeer of ontwikkelingsweg … zijn alleen maar woorden en hoe je het noemt maakt niet uit, terugweg kan je het noemen omdat de mens die eertijds nog verenigd was met de goddelijke sfeer, , meemaakte dat na de zondeval zijn etherlichaam steeds méér en meer vergroeide met zijn fysieke lichaam en alle bewustzijn van Boven verloor , met het gevolg waar wij nu staan ,in een wereld waar nog uitsluitend hetgene waar blijkt wat wij met de zintuigen zien : de zintuiglijke wereld .
      Ontwikkeling bestaat uit het opnieuw opklimmen naar hetgeen vroeger van kracht was , opnieuw een losser worden van etherlichaam en fysieke lichaam zodat wij opnieuw achter de sluier der zintuigen leren waar te nemen en het contact met de geestelijke wezens en onze beschermengel kunnen richting te geven , maar dan op hoger niveau dan vroeger , want de mens heeft nu zijn ik erbij gekregen ,wat hij vroeger niet had omdat hij geleid werd door de goddelijke wereld en dient vooral te werken aan dat IK en sterker te maken .

      • Bijlage:

        sorry , maar de foto is verkeerd opgeladen per ongeluk .

        de trein is wél te koop !! als iemand deze trien wil oen ,contacteren .. svp !
        ik wou deze topic afsluiten met ‘ Kind van de Maan ‘ .

      • Henri, het is aan ieder individu om zijn innerlijk leven op orde te krijgen, voorzover hij/zij daar interesse in heeft. En hoe hij daar komt, dat zal blijken. Een weg van duizend mijlen begint met de eerste stap.

        Voor mij was het behulpzaam om aangeleerde on(der)bewuste patronen te laten vallen, en terug te keren naar een basaler, simpeler, natuurlijker werkelijkheid.

        • Bijlage:

          Jarien … jij hebt gewoon ‘gevoeld’ wat je zelf nodig had, en je eigen gevoel gevolgd ,en zo moet het zijn , dat is je eigen intuitie volgen . Maar de mensen zijn daar helaas nu minder en minder toe in staat uitgezonderd enkelen nog en dat komt door het intense werken van het materialisme, dat ons overal om de oren slaat en de mensen helemaal in de war brengt zodat dat de mensen helemaal de weg naar boven kwijt geraakt zijn !
          Kijk ,er is een mooie spreuk van Goethe ,maar ik vindt ze niet direct weer: “de duivel vat de mensen bij kraag, maar ze hebben het niet eens door “.. zoiets ongeveer !

        • Jan

          28 oktober 2015 om 19:52

          Een moestuin beginnen bijvoorbeeld.

  2. Iets wezenlijks wat ik mis in je samenvatting (na de reactie van Leonie over het verliezen in verschijningsvormen): J: Ons niet verliezen in de verschijningsvormen. In de heelheid blijven. In...
    Lees meer

    Iets wezenlijks wat ik mis in je samenvatting (na de reactie van Leonie over het verliezen in verschijningsvormen):

    J: Ons niet verliezen in de verschijningsvormen. In de heelheid blijven. In het wezenlijke. Dan is er niets te wensen. Dan leef je in harmonie. Dan hou je je niet bezig met dingen anders willen, of met werken aan jezelf, dan leeft dat niet in je. Je bent dan namelijk zelf niet meer afgescheiden. Dat is hoe ik het ervaar.

  3. Worden wie je wil zijn. Inderdaad we zijn (nog) niet degene, die we zouden willen zijn. Ik troost me met de gedachte, dat er geen alternatief is. Ik heb me...
    Lees meer

    Worden wie je wil zijn.
    Inderdaad we zijn (nog) niet degene, die we zouden willen zijn.
    Ik troost me met de gedachte, dat er geen alternatief is.
    Ik heb me wel eens afgevraagd of er iemand op de wereld is, uit het verleden of het heden, waarmee ik zou willen ruilen. Er zijn mensen die het ver geschopt hebben in de scholing, er zijn altijd mensen die iets (op alle gebieden) veel beter kunnen dan dat ik het ooit zelf zal kunnen.
    Maar toch ik zou met niemand willen ruilen, met helemaal niemand, zelfs niet met Boeddha. Je kunt ook niet ruilen en dan je eigen “ik” behouden. Het eigen ik is uniek en niet uitwisselbaar. En dat is nu bij alle huidige gebreken juist het waardevolste wat ik zelf ben.
    De mens is voorbestemd om in de toekomst goden te worden zegt men en ik geloof dat ook. Zoiets staat zelfs in de bijbel. We zullen alleen wat geduld moeten opbrengen. 🙂 Een gedachte kwam eens (lang geleden) bij me op, een heel egoïstische gedachte. We leven nu in ruimte en tijd. Ruimte en tijd bestaan niet in de geestelijke wereld, heel moeilijk voor te stellen eigenlijk.
    Nu als wij mensen in de toekomst goden kunnen worden was mijn egoïstische gedachte, kan mijn toekomstig “ik” die dan boven tijd en ruimte staat en eigenlijk er ook al is in het “nu” me niet helpen om wat snellere vorderingen te maken? 🙂
    M.a.w. met humor kun je een heel eind komen.

    • Bijlage:

      Als je naar iets wel mag streven om te ruilen dan is het wel je Ik te ruilen voor het Christus-Ik ,want er staat geschreven dat het hoogst bereikbare voor de mens is : ‘Niet Ik in mij, maar Christus in mij , en christus zei ook : , ‘ Alleen via mij kom je tot de Vader ‘.
      En er is , naast de stroom van de aardse tijd ( evolutie) ook een stroom van de’ geestelijke tijd ‘ ( involutie ) die werkt vanuit de toekomst en van waaruit Christus zijn opstandingslichaam uit het Niets heeft gevormd en als Mensenzoon de mensheid tegemoet komt om haar de kans te geven hoogste stroom die loopt van Eeuwigheid tot eeuwigheid te kunnen betreden , en dit kan vanaf NU ! Dit kan uitsluitend door het mysterie van de Opstanding te doorgronden en de Christus op te nemen . Niemand ,maar dan ook niemand komt binnen in dit Rijk ,als hij niet eerst de Christus heeft opgenomen ..wie met volle aandacht R Steiner leest zal dit weten .

      Bijgevolg wekt iemand die toekomstkrachten reeds op vanuit het nu, als hij op een goede manier werkt aan de versteviging van zijn IK .
      Wat jij dacht dat een grapje was is het helemaal niet !

      • Henri…..met genoegen lees ik deze gedachtenwisseling en het mooiste is als men schrijft of redeneert uit zichzelf en het niet wil versterken door er Steiner of andere namen bij te halen.
        Volgens mij heb jij dat helemaal niet nodig, ik vind je bijdragen vaak origineel en onverwacht ook al gaat het mij soms boven de pet.

        • Bijlage:

          Alie ,
          de geesteswetenschap is wel gebracht door R Steiner aan de mensen als een geschenk uit de kosmos om ons bewustzijn te kunnen verder ontwikkelen en ik schaam mij helemaal niet om zijn naam te noemen hoor . Degenen die R Steiner verkeerd interpreteren en hem dingen in de mond leggen die er niet zijn, die spreken hem liever niet uit en dat zijn er helaas meer dan je zou vermoeden …
          Alleszins dank voor je compliment !

      • Het zijn jouw woorden Henri,dat ik het als een grapje bedoeld zou hebben. Overigens heb ik ook over dat Christus-ik nagedacht. Niet ik maar de Christus in mij. Toen dacht ik waar blijft mijn eigen ik dan? Maar later kwam ik nog wat uitspraken tegen. Christus zegt ik ben de waarheid, het leven,de weg. Daar kan ik iets mee, want ik kan wel goed leven met de gedachte, niet ik maar de waarheid in mij, of niet ik maar de weg in mij,of niet ik maar het leven in mij. Dus via deze omweg begrijp ik de eerste zin nu ook beter. Maar ik zie het nog niet als ruilen,meer een opwaardering van het huidige reeds bestaande.

        • Mijn antwoord was voor cheese ….maar staat wat treetjes naar beneden….

        • Het is ook niets voor jou, om klakkeloos iets aan te nemen 🙂

          • Van een werkgever kreeg ik ooit een verwijt:): “jij vraagt je ook altijd alles af” 🙂 nu hij vond het kennelijk lastig,maar ik zag het meer als een verkaptcompliment 🙂

        • Bijlage:

          Kees , ik ben echt blij voor jou dat je dat inzicht reeds hebt , maar ik dacht dat je het als een grapje schreef ( met jouw zinnetje met humor aan ‘ t eind)

          Btw …weet je, wat ik heel erg vindt ? dat is als hier een Jehova getuige aan mijn deur komt ,die wil discussiëren, en mij wil doen geloven dat er helemaal geen reincarnatie is ,en dat wij als arme zielige zondaars na de dood moeten liggen wachten in ons graf tot die grote Jehovagod ( hun Vadergod) beslist heeft dat wij bij één van de 144 duizenden uitverkorenen zullen horen om opgewekt te worden uit de dood …..

          groet

          • De Jehovas hebben een probleempje, want ze hebben ook berekend dat alle 144.000 licensies al vergeven zijn. Omdat er in het verleden al mensen voor ons die status bereikt hebben. Mij is niet bekend hoe ze daar momenteel mee omgaan. Maar weer eens wachten tot ze langs mijn deur komen. 🙂 je ziet wel ook hierhou ik de humor erin….

    • Hallo Cheese,

      Voor mij is thuiskomen bij jezelf niet iets voor later, maar juist iets voor nu. Er is niets nieuws onder de zon, en dat zal er ook nooit komen. Bewustwording betekent voor mij dat de sluiers wegvallen en we écht gaan zien wie we nu al werkelijk zijn. Alles is er nu al, het is aan ons om daarin nu te ontwaken.

      Groet, Jarien.

      • Jarien. Vlgs mij heb ik niet geschreven over thuiskomen bij jezelf en dingen doorschuiven naar later. Ook denk ik dat er steeds weer nieuwe dingen onder de zon zijn en dat juist door de individuele ontwikkelingsweg die mensen gaan. Het idee van nu ontwaken is wel aantrekkelijk,maar er dient eerst een ontwikkelingsweg naar dat ont-waken toe afgelegd te worden. Ik ken ook niemand die zonder ontwikkelingsweg tot zo’n ontwaken gekomen is.

        • Cheese, ik zie het niet als een ontwikkelingsweg, maar als het omgekeerde daarvan, een terugkeer. Dat onze ogen open gaan voor iets wat er al lang was.

          • Jarien. Hoe stel je je deze weg terug voor? Kennelijk hebben we iets geweten,maar zijn het nu vergeten. Hoe vind je deze weg terug naar de oorsprong? Hoe doe je dat? Hoe ontwaak je? Hoe doen we onze ogen open? Wat is er nodig dat dat allemaal kan gebeuren?
            Als voorbeeld iemand kan het koud hebben en wensen dat het warm wordt. Maar dit wensen zal geen gevolg krijgen als er niet ook de wil ingezet wordt om hout in de haard te gooien en deze aan te steken met vuur. Maw hoe ga jij het vuurtje van het ontwaken helpen aansteken!

        • Cheese, je vroeg me waarom er in mijn visie niets nieuws onder de zon zal komen.

          Alle onderscheid dat ik maak is conceptueel van aard. Zo ook nieuw en oud. Het is een onderscheid dat alleen maar leeft in mijn vergelijkingen, in mijn gedachten. In mijn directe ervaring (of pure bewustzijn) echter, vind ik die verdeling niet. Bij mijn bewustwording helpt dit mij om helderheid te krijgen. De eerste is een conceptuele waarheid en de tweede een existentiële waarheid. Voor mij dan hè.

          Groet, Jarien.

        • Bedankt, Cheese, voor je duidelijke reactie.

          • Ondertussen ben ik wel benieuwd Jarien,waarom je denkt dat er nooit iets nieuws zal komen? Is ontwaken en bewustwording an sich al niet iets nieuws!

    • Beste Kees,

      Wordt ruimte niet tot tijd in het Aardse? En is het betreden van- en bewegen in die ruimte niet wat je hier als tijd beleeft? Tijd, omdat ruimte niet eindig is en tijd vanuit een aards gezichtspunt wel?
      Zonder de factor tijd is er ook ontwikkeling. Of omgekeerd, ontwikkeling (verandering) beleven we in de Aardse ruimte als tijd. Juist omdat het ontwikkeling is. Er is geen aanleiding te vinden, voor mij althans, om te menen, dat ontwikkeling eindig is, evenmin als ruimte.
      Zo denk ik dat een mens ooit zal ‘kunnen’ wat hij zal kunnen willen en de wil verandert met zijn ontwikkeling.

      Je gedachte vind ik erg grappig en ook herkenbaar. Sterker nog dan herkenbaar, ik vermoed dat deze gedachte ons mensen in het algemeen op een bepaalde wijze steeds begeleid in ons huidige tijdsgewricht. We worstelen met het waarnemen van de (ruimte in de) tijd en het ‘serieus’ nemen ervan en meer nog met het aanwezig zijn in het moment van de tijd. Juist in het ‘moment’ vind je, denk ik, de steeds opnieuw ervaren ‘ontbrekende kracht’.
      Jouw gedachte zie ik daarbij juist niet als egoïstisch, alhoewel ik natuurlijk niet goed kan weten wat je wilt met “sneller vorderingen maken”. Maar eerlijk gezegd stel ik me daar nu alleen hele mooie zinvolle dingen bij voor, waar ik erg naar uitkijk!

      • Beste Frank, met sneller vorderingen maken bedoel ik niet een stuk broodnodige ontwikkeling overslaan. Maar het zou handig zijn als ik wat meer wilskracht zou bezitten om gerichter mijn eigen ontwikkeling ter hand te nemen. Helaas bevind ik me nu nog in het stadium van liever lui dan moe. Waarschijnlijk ook herkenbaar. 🙂

        • Ja Kees, zo heb ik het ook wel begrepen hoor. Maar ja, kon je zo jezelf helpen ‘versnellen’, zou je dan niet toch ook een stukje overslaan t.o.v. wat er anders nog voor je staat te doen, ook al komt de hulp van jezelf?
          Het blijft grappig! 🙂

          Als je ‘de Aardse tijd’ kan beleven vanuit een ander perspectief, komt die zelfde nu ‘onvermoede’ hulp toch dichterbij…

          • Als ik Jans artikel nog eens overlees en probeer het verschil te zien tussen willen en wensen, zoals ik net heb proberen uit te leggen, dan klinkt het verhaal al heel anders voor me. Bijv. Verlangen en verwachting en voornemen etc. heeft wenskarakter.

          • Het gaat hier om het ontwikkelen en het inzetten van de wil(skracht). Nu weten we eigenlijk alleen achteraf het verschil tussen ons willen en ons wensen. Wat we namelijk gedaan hebben, hebben we gewild. Het andere bleken onze wensen te zijn. In het moment zelf is nog onduidelijk of we iets willen of wensen. Bijvoorbeeld of we willen of wensen een bepaalde persoon te zijn. In het geval van wensen komen we dan steeds bedrogen uit en zijn we in onszelf teleurgesteld zoals Jan dat beschrijft.

        • altijd die eerlijkheid, zelfspot en humor .

  4. Dat is een goede bijdrage aan het geheel, ik ben niet zo’n reageerder maar dit spreekt mij aan. De eigen verantwoordelijkheid om het in jezelf vorm te geven!! Vroeger waren...
    Lees meer

    Dat is een goede bijdrage aan het geheel, ik ben niet zo’n reageerder maar dit spreekt mij aan. De eigen verantwoordelijkheid om het in jezelf vorm te geven!!
    Vroeger waren de broederschappen van buitenaf bepaald met allerlei regels e.d.

  5. Een uitspraak welke ik onlangs las en welke, denk ik, op een bepaalde wijze mooi aansluit bij het artikel van Jan: “Een mens is ‘gespannen’ als hij is zoals hij...
    Lees meer

    Een uitspraak welke ik onlangs las en welke, denk ik, op een bepaalde wijze mooi aansluit bij het artikel van Jan:

    “Een mens is ‘gespannen’ als hij is zoals hij denkt dat hij zou moeten zijn,
    Een mens is ‘ontspannen’ als hij is zoals hij is.”

    Een overweging bij ‘Broederschap’:
    Het begrip broederschap is misschien nog wel goed te denken. En misschien ook nog wel goed te ervaren. Maar om broederschap te doen… daarvoor zijn denk ik kwaliteiten noodzakelijk welke niet eenvoudig voor handen zijn in juist onze tijd van ‘individualisering’, ‘onderscheiding’ en ten laatste ‘afscheiding’. Het vraagt om een soort trouw, liefde en onbreekbare overtuiging in de ander die je als broeder wilt ervaren, welke in onze tijd, denk ik, alleen nog met noeste zelfarbeid te benaderen- en misschien in een meer uitzonderlijk geval haalbaar is.
    Waarom?
    Om een ander zo onvoorwaardelijk in je hart te dragen, dat deze je broeder kan zijn, moet je juist de eigen overwegingen, overtuigingen, voorkeuren, toewijdingen en zo meer jegens die ander kunnen terughouden. Dat is in het huidige tijdsgewricht een volkomen tegendraadse richting welke pas vanzelfsprekend- en daarmee uitvoerbaar kan worden, als je in hoge mate inzicht hebt verworven in je eigen wezen van waaruit de (onder)scheiding met die ander overbrugd kan worden.

    • Beste Jan en Jarien,
      Naar aanleiding van jullie reactie op mijn bijdrage nog een toevoeging:

      Broederschap denken, ervaren èn willen, het vraagt in iedere tijdspanne weer een andere inspanning van de mens. Echter, ik denk dat de vrijheid om broederschap ‘gewoon te doen’ nog nooit zo groot is geweest als vandaag de dag.
      Waarom?
      Vanuit de huidige bewustzijnsmogelijkheden ben ik als mens autonoom bepalend in het verwezenlijken van broederschap; ze is daarbij niet afhankelijk meer van de andere mens in wie ik een broeder ken. Broederschap ‘doen’ kan ik nu ‘alleen’ doen, verwezenlijken en de door mij als zodanig ervaren broeder hoeft dit niet te weten of begrijpen en broederschap hoeft dus niet wederzijds- en al helemaal niet in gelijke verhouding verwezenlijkt te worden.

      Daarom wil ik concluderen dat broederschap nog nooit zo aan de tijd is geweest als vandaag! Het is echter nu een individuele weg en het inhoud eraan geven kunnen we volkomen tot onze eigen verantwoordelijkheid nemen.
      Of anders gezegd: wanneer zich in een mens in deze tijd een innerlijke ontwikkeling voltrekt, dan ontwikkelt zich in deze mens daarmee ook broederschap.

      • Langzamerhand ontstaat er een mooi compleet beeld voor een volgend gezamenlijk artikel!

        • Er is innerlijk heel wat aangeraakt door je artikel en de reacties. Dat helpt wat mij betreft bij de realisatie van onze verbondenheid.

      • mijn reactie is bovenin terecht gekomen

      • Treft mij , wat een juist antwoord, broeder zijn begint bij jezelf.
        Vaak wordt er de vraag gesteld heb je een vriend? Het zou moeten zijn in mijn beleving” ben je een vriend”
        Was er juist over aan het nadenken en op hetzelfde moment deze formulatie!
        Het broeder zijn staat kent geen grenzen hé Frank

        • Ja, Leonie. Ik las eens “ben je en vriend, dan heb je een vriend”.

          Wanneer ik de Ware Vriend in mezelf gevonden heb, wanneer het Leven mijn vriend is in wederkerigheid, dan ben ik vanzelf ook een vriend voor ieder ander.

      • Het is er in de stilte, en het hoeft geen waardering, want het is een liefdesstroom die zelf-vervuld is.

      • Dit resoneert helemaal met mijn visie, Frank. Dit gaat over de onvoorwaardelijkheid in mijn en jouw broederschap. Bedankt, broeder, voor je stevige en heldere verwoording! Groet, Jarien.

    • Sorry, hallo Frank…

    • Hallo Paul,

      Ja, zijn wie je werkelijk bent is mijns inziens zeer behulpzaam. En dat brengt vanzelf onvoorwaardelijk broederschap met zich mee.

    • Beste broeder Frank!
      Bedankt voor je reactie…
      Steeds meer zal de mens dan in staat zijn om alle mensen als broeders te zien. Het heeft inderdaad met zelfkennis te maken, met je kunnen inleven in de ander alsof jij zelf daar loopt in de regen met kinderen aan beide handen. Zal Europa deze uitdaging overleven?
      De mens reageert uit angst voor het onbekende, angst om de bekende schijnzekerheid te verliezen.
      Uit de meeste reacties komt de conclusie naar voren dat oordelen over jezelf en de ander aan de basis ligt van alle scheiding. In de ruimte waar het denken en oordelen zwijgt bestaat broederschap nog steeds.
      De realiteit wijst uit dat het bewustzijn daarover nog ver weg is.
      Dus zelfkennis is de grootste opdracht van onze tijd!
      Groet uit een zonnig Bergen

  6. Wat er in mij opkomt na reflectie op dit artikel. Wees je beste vriend. Wanneer je innerlijke verdeeldheid zich oplost, is alles goed, en is broederschap een feit. Groet, Jarien.
    Lees meer

    Wat er in mij opkomt na reflectie op dit artikel.

    Wees je beste vriend. Wanneer je innerlijke verdeeldheid zich oplost, is alles goed, en is broederschap een feit. Groet, Jarien.

    • Een goede aanvulling op een inzichtgevend artikel.
      Blijft nog wel een grote levenskunst
      want voordat je het door hebt verlies je jezelf weer . Maar het bewustzijn
      kan je dan weer redden…een soort ijkpunt.
      Mooi ook Jan….waar ik bewust aanwezig ben is licht en wordt alles gezond.
      Jarien. ..waar verdeeldheid zich oplost is broederschap een feit.
      Bedankt!!!

  7. Lees meer

  8. Hoi Jan, Ieder streven naar iets is gebaseerd op zijn eigen tegenpool. Vanuit ons negatieve denken willen we positief denken dus dit positieve denken of welk doel we ook nastreven...
    Lees meer

    Hoi Jan,
    Ieder streven naar iets is gebaseerd op zijn eigen tegenpool. Vanuit ons negatieve denken willen we positief denken dus dit positieve denken of welk doel we ook nastreven is dus gebaseerd op onze eigen verdeeldheid. Zonder negativiteit zou positiviteit ook niet meer bestaan. Zonder het een zou het ander ook verdwenen zijn. We zijn een lange tijd op weg op zoek naar ons geluk of vrede ,omdat we weten in onszelf dat het beter kan , dat er iets moet zijn wat ons totale vrede geeft.
    Zodra iemand eenmaal bewust is geworden dat tot het besef komt dat we met het ons best doen om iets te bereiken er nooit komen houden we op ons best te doen en kunnen we tot het besef komen, dat we al perfect zijn. In het midden van beide tegenpolen ligt het 0 punt waar er niets is geen goed geen kwaad. Jij bent dat nulpunt. Jij bepaalt waar het goede in het kwade overgaat. Dat is voor de een anders als voor de ander daarom ligt dit punt bij allemaal in onszelf en daarom kan niemand ook geen guru of welke leider ons ook helpen. Elke raadgeving van buiten kan slechts een aanreiking zijn om van binnen te zoeken. We zijn pure liefde. Te weten dat dit zogenaamde 0 punt er is heeft ons op weg gebracht om te gaan zoeken. Deze liefde is de eenheid waarin geen oordeel bestaat. Als we ontdekken dat het enige punt is waar haat overgaat in liefde of andersom dat wij dat zelf zijn. Wij zijn dat nulpunt het NU. Het is onze aandacht die iets doet vermeerderen en creeert dus als we niet langer iets meer najagen of nastreven ,maar onze aandacht laten uitgaan naar liefde te zijn. De IK BEN liefde zal een poort doen opengaan en maakt dat er informatie van binnen door ons bewustzijn kan stromen en zal ons gehele wereldbeeld veranderen en omzetten in liefde. Zodra we ook maar iets hebben van een persoonlijke wil of belang. denken we blijkbaar dat we beter kunnen scheppen dan de eigenlijke schepper GOD.
    Wij zijn als volmaakte schepping voortgekomen door zijn wil met zijn kracht en kunnen die volmaakte gelukzaligheid alleen voelen wanneer we echt bereid zijn ZIJN wil te doen. Dit maakt ons gelukkig. Dus door te scheppen met ZIJN wil zal het mogelijk maken een andere wereld te gaan zien. Alleen door te beseffen dat we ons weer gelukzalig kunnen voelen en beleven zonder iets te willen bereiken in de buitenwereld zal het mogelijkmaken ons scheppen te laten overeenkomen met GODS scheppen. Dit christus bewustzijn die maakt dat wij de uitvoerders WILLEN zijn van GODS wil doet alles vanzelf op ons pad komen wat nodig is om dit plan waar wij ieder onze eigen goddelijke taak uitvoeren die door niemand anders gedaan kan worden, maakt dat we onmisbaar zijn voor elkaar en dus voor het geheel. Als we dus kijken naar anderen en beseffen dat elk deeltje dus in dit plan thuishoort en dus een eigen goddelijke taak heeft en onze aandacht hierop richten leren we dieper te kijken dan het uiterlijk wat onze zintuigen ons voorhouden. Als we dingen zien gebeuren in de wereld en we blijven ons met onze aandacht hierover nadenken en richten ons op onze eigen Goddelijke taak van binnen uit, zal het persoonlijke sterven en het universele verschijnen. Laat het het licht van binnen uit schijnen en wordt bewust dat het al schijnt. Probeer bewust te worden wanneer je het wil sturen. Zie het gewoon schijnen de wereld in en naar alles en iedereen om je heen waar je ook bent. Het licht in jou stroomt zelf naar degene toe die het het hardste nodig hebt. Ook daar hoeven wij ons niet mee bezig te houden. Als we onze aandacht daar steeds op richten zullen we bemerken hoe vaak we ons er persoonlijk mee willen bemoeien. Waar wij zijn daar is het licht en doet zijn werk. Het enige wat wij hoeven doen is vertrouwen hebben en het licht uit zien stromen vanuit onszelf.

    richard

    • Hallo Richard. Herkenbaar wat je schrijft. Verdeeldheid laten oplossen in het licht, ja. Wanneer je de schijngestaltes ziet voor wat ze zijn, lost je afgescheidenheid op.

      In het actuele Zijn is geen verdeeldheid en heeft perfectie geen betekenis. That’s what beauty is, the absence of separation. Groet, Jarien.

    • Jan

      26 oktober 2015 om 08:18

      Beste Richard bedankt voor je mooie reactie en aanvulling!
      Een mantra die voortdurend in mij opkomt, zonder tussenkomst van wat voor gedachte dan ook, en nu ook weer bij het lezen van jouw reactie is:

      “Waar ik Bewust aanwezig ben daar is Licht en wordt alles gezond!”

      Het onderstaande is een stukje uit mijn artikel:
      /Als we leren om heel goed en zonder oordeel naar onszelf te kijken leren we onszelf kennen en daardoor ook, op een wonderbaarlijke manier, de hele wereld en al wat leeft. Dat is een diepgaande ervaring om jezelf totaal deel te voelen van het grote geheel en het besef, tot in het diepste wezen, dat we allen broeders zijn.//

      Groet!
      Jan.

  9. Beste mijnheer Jan, Ik ben onder de indruk van het bovenstaande artikel en de herkenning is groot! Dat maakt het gevoel van eenzaamheid toch iets kleiner. Ook ik heb bijna...
    Lees meer

    Beste mijnheer Jan,
    Ik ben onder de indruk van het bovenstaande artikel en de herkenning is groot!
    Dat maakt het gevoel van eenzaamheid toch iets kleiner.
    Ook ik heb bijna een heel leven naar iets gezocht wat ik blijkbaar ergens kwijtgeraakt was.
    Ik vond herkenning bij de Rozenkruizers en antroposofie maar het het bracht niet echt het antwoord op mijn diepste vragen.

    Mijn vraag aan u is of en hoe ik een afspraak kan maken om eens van gedachten te kunnen wisselen over mijn biografie en eventueel een verbinding te leggen met het verleden. Ik heb vele inzichtgevende dromen waar ik toch niet echt uitkom,
    Als ik het bovenstaande lees zou dat wel eens het antwoord en de rust kunnen geven die ik zoek.
    Bij voorbaat dank,
    Alice

  10. We leven in een wereld van verschijningsvormen en we verliezen ons in deze verschijningsvormen. We vertalen deze naar wat we zien en niet wat ze wezenlijk zijn. Dit is de...
    Lees meer

    We leven in een wereld van verschijningsvormen en we verliezen ons in deze verschijningsvormen. We vertalen deze naar wat we zien en niet wat ze wezenlijk zijn. Dit is de oorzaak dat ons eigen wezen van ons zelf en de ander vervreemd raakt.
    Die kan opgeheven worden, als je tot een eigen waarneming komt.Het ik neemt zichzelf waar onpersoonlijk en zonder oordeel, dan kun je iets veranderen in bewustzijn en kom je los van verschijningsvormen. Als ik iets begeer buiten mij om verleg ik mijn brandpunt en zal ik mij verliezen in verschijningsvormen, tevens legt je verschijningsvormen op aan andere mensen.
    Het is onzinnig iets te wensen, te willen, of te veranderen wat niet uit eigen wezen geboren is.
    Het is mijn ervaring, hoeveel je moet reinigen voor liefde tot dat onvolmaakte in jezelf en de ander !Idere dag opnieuw, is dat waaraan je werkt en werkt, met vallen en opstaan 🙂

    • Hallo Leonie. Ons niet verliezen in de verschijningsvormen. In de heelheid blijven. In het wezenlijke. Dan is er niets te wensen. Dan leef je in harmonie. Dan hou je je niet bezig met dingen anders willen, of met werken aan jezelf, dan leeft dat niet in je. Je bent dan namelijk zelf niet meer afgescheiden. Dat is hoe ik het ervaar. Groet, Jarien.
      PS In het artikel wordt niet door de verschijningsvormen heengeprikt, jouw reactie zet voor mij het hele artikel in een ander licht.

      • Jan

        26 oktober 2015 om 08:30

        Hallo Jarien,
        je schreef dan wel niet aan mij maar ik wil er toch graag een reactie op geven.
        Je kunt schrijven en redeneren vanuit waar jezelf bent, vanuit die visie of je verplaatsen in waar bijna alle mensen mee worstelen en vandaar uit een antwoord proberen te vinden. Zie mijn reactie aan Richard.
        Groet!
        Jan

  11. Volgens ik nu begrepen heb , na een stukje uit Krishnamurti door te nemen daarover …. ,zit het als volgt . Hij spreekt over diverse onderwerpen die hierboven in het...
    Lees meer

    Bijlage:

    Volgens ik nu begrepen heb , na een stukje uit Krishnamurti door te nemen daarover …. ,zit het als volgt . Hij spreekt over diverse onderwerpen die hierboven in het artiekel door Jan aangehaald zijn en zegt daarover het volgende , als ik het soms moeilijk om er helemaal goed ‘ in te voelen’ om het zo te zeggen en niet te gaan (hersen)denken .

    Hij ,vraagt zich af : “Waarom is de mensheid is grof ,geweldadig ,vol fanastische ideeën , met nationalistische en klasse verering, met alle verdeeldheid van geloof ,met al hun profeten, goeroes en al die religieuze instellingen die alle betekenis verloren hebben ? ”
    Om dat in te zien ,
    ten eerste moet men kunnen helder waarnemen, echt waarnemen is géén analyse met denken ! zuiver kunnen waarnemen , zonder persoonlijke gekleurdheid .
    De mens heeft kennis, ook kennis van duizenden jaren opeengestapelde ervaringen, wat is kennis ,en zal of vermag die kennis de mens te veranderen ?
    Of zijn wij nu eenmaal voor eeuwig gedoemd door ‘conditionering’ ? zoals de communisme wil doen geloven ?

    Allemaal prangende vragen !

    Een heleboel factoren zijn de oorzak bij de mens zelf en niet daarbuiten , wij hebben het zelf gecreërd en wel door ons bewustzijn én ons denken dat fout zit !

    Daarenboven dienen wij te kijken naar ,zoals Jan het reeds aanhaalde : ‘Wat geldt bij de mens nog als individueel bewustzijn en denken en wat is het bewustzijn en denken dat van dé mensheid in zijn geheel ?

    wordt vervolgd …

    • Bijlage:

      in zin vorige stond foutje bovenaan :
      ” ….al is het soms moeilijk om er helemaal goed ‘ in te voelen’ om het zo te zeggen en niet te gaan (hersen)denken .

      Hier een antwoord volgens denken volgens de grote spirituele leraar Krishnamurti waar ik heel erg grote gelijkenis met de voordrachten va R Steiner in weer vindt .

      Om even verder te gaan, alles draait eigenlijk rond dat opgebouwde ‘bewustzijn’ dat het werk is van duizenden jaren verzamelde ervaringen die de mensheid heeft opgedaan, en is verworden tot ‘kennis’ ie d mensheid nog niet geleerd heeft buiten leed en oorlog voeren ! Hoe is zo iets mogelijk ? Daarom onderwees ook de Boeddha Gautama onder de Boddhiboom aan de mensheid de weg terug naar het oude ( de god van de Alfa) ipv de weg vooruit (de god van de Omega) .
      En zoals Jan aanhaalt is er zowel strijd binnen een relatie tussen twee mensen als binnen de wereldrelatie tussen de mensen op wereldniveau , het grote weerspiegelt zich in het kleinere .
      Het diepere inzicht hierin leidt tot de erkenning van het feit dat er gewoonweg géén individueel bewustzijn is , WIJ ZIJN DE MENSHEID EN DE MENSHEID IS ONS . Wat wij als mensen wel eigen hebben zijn bij ieder van ons enkele individuele bekwaamheden , eigenheden, eigen geaardheden etc ..dat zijn eigenschapen (volgens Steiner ) die uit het etherische lichaam komen en daar eigen aan zijn, nl ons karakter en onze gewoontes ,waaraan wij een hele leven dienen te werken , om ze allemaal nog niet veranderd te krijgen …. Inzichten verkrijgen zijn veel gemakkelijker dn gewoontes veranderen , want inzicht en beoordelingen bestaan in het astrale lichaam ,waar denken, voelen en willen onze ziel vormen .
      Overal op deze wereld lijdt de mens aan pijn ,streeft naar veiligheid en geborgenheid (zie de vluchtelingen) , is onzeker en wanhoopt, lijdt aan depressies ,en gelooft in onzin omdat hij zich overgeeft aan de wanen van de godsdiensten … die hem het hemelse paradijs zullen schenken .

      De essentiële oorzaak van dit scheefgegroeide bewustzijn ligt aldus in het denken van de mens .En het bewustzijn is het resultaat van jaren vergaarde kennis vanuit dit denken .
      Dit denken dat mede de oorzaak is van wonderbaarlijke doch ook listige uitvindingen als de moderne technologie en bewapening met haar oorlogen , de nationaliteiten en klassen verschillen , de verschillende godsdiensten en haar architectuur van tempels , moskeeën en kathedralen .
      Het heeft dus alleen enorme verwarring gesticht bij de mensheid .
      Want ….Denken is ook de bron van ANGST !

      Hoe kan mens dit zo foute bewustzijn dan uitschakelen ,zal elke weldenkend ons zich afvragen ….als dit angsten geeft en zo een grote verwarring sticht dat wij elkander hier op aarde aan het uitroeien zijn , zodat er niets meer van de aarde overblijft ??

      vervolg weldra …..

      • Hallo Henri,

        Hier een reactie op je visie van Krishnamurti, waarin gesproken wordt over de beelden. Ik herken wat daar geschreven staat.

        In volle aanwezigheid kunnen die beelden geen eigen leven gaan leiden. In volle aanwezigheid is er verbondenheid. Die volle aanwezigheid is een zaak voor mij. En dan hoef ik het niet van de ander te vragen.

        Groet, Jarien.

      • Jan

        25 oktober 2015 om 14:43

        Nou Henri je maakt er werk van! Bedankt voor deze mooie aanvullingen.

        /Het diepere inzicht hierin leidt tot de erkenning van het feit dat er gewoonweg géén individueel bewustzijn is , WIJ ZIJN DE MENSHEID EN DE MENSHEID IS ONS/
        Dat is waar, want als je jezelf echt leert kennen leer je de gehele mensheid kennen.
        Toch denk ik dat het individuele bewustzijn, dat deel uitmaakt van de totale mensheid/bewustzijn, door individuele arbeid het totale bewustzijn naar een hoger plan kan brengen. /Door meditatie kunnen we de vergaarde inzichten verdiepen en opdragen aan het grote geheel/, schreef ik als antwoord aan Paul.
        We leven in zo’n duidelijk ego-tijdperk waar het individu enorm op de voorgrond treedt en dat heeft ook een geestelijke bedoeling, in tegenstelling tot het oude groepsbewustzijn dat zoveel leed veroorzaakt heeft en nog.
        We kunnen ons uiteindelijk niet meer verschuilen in een groep en ons afzetten tegen de andere groepen, nee we zijn nu individueel verantwoordelijk voor onze eigen daden.
        Tot zover,
        Groet!
        Jan.

        • Bijlage:

          Als ik je lees , dan is het een prangende vraag die je aan het eind stelde Jan : “Zal er ondanks het sterke egotijdpek toch nog plaats zijn voor een vernieuwde broeder/zusterschap van vrije en bewuste mensen die middenin het leven staan?
          Volgens mijn Steinerdenken niet en wordt het door het ego alsmeer de oorlog van ‘Allen tegen Allen ‘aan het einde . Of te wel eerst een groep van zwarte bokken en goede witte schapen ?
          Daarom bloeide het mij nu wel om eens op zoek te gaan naar wat Krishnamurti vertelt …ik had daar nog een stapeltje van liggen en om eens te veranderen lees ik daar ook af en toe in en nu ging het wel over hetgeen jij hierboven plaatse .
          Ook wel moeilijk te bevatten wat ie zegt soms ,doch ik steek er wel wat van op .. mijn hersenspinsels volgen weldra …

          • Bijlage:

            Een heel interessante en mooie visie op ANDERS WILLEN ZIJN DAN WIE JE BENT
            (even wel met deels eigen woorden en ingekort )

            EEN VISIE DOOR KRISHNAMURTI

            Waarom komen twee mensen niet oftewel nooit tot elkaar ?
            Geldt ook voor broederschap .

            Ze leven naast elkaar , denken elkaar goed te kennen en dat ze een verbondenheid in relatie hebben , ja misschien wel ergens eens op één vlak , fysiek en sexueel , doch het blijven als twee evenwijdige lijnen die bijgevolg elkaar nooit echt zullen raken en elk hun eigen leven (blijven) leiden , en dus bestaat er door deze niet -verbondenheid eeuwig conflict en strijd …..Zelf zeggen ze dat ze verbonden zijn, doch dat is niet waar , en eigenlijk ook niet eerlijk , omdat ieder e e n b e e l d heeft van zichzelf !
            Daarnaast heeft in deze relatie elk ook een beeld van de persoon van de ander, met wie hij leeft . Hij heeft een beeld geschapen van haar( hem) , en zij heeft een beeld geschapen van hem (haar) .
            Wij hebben hier in werkelijkheid twee beelden .Die beelden zijn samengesteld uit de reakties van het bewustzijn die uit de herinneringen komen en het beeld vormen dat jij van de’ ander’ gevormd hebt .
            De relatie is bijgevolg slechts een relatie tussen ’twee beelden’ die niets anders dan de symbolen zijn van de herinneringen en van de pijn.
            In werkelijkheid is er geen relatie .

            Is het mogelijk helemaal geen beeld te vormen van iemand anders ? want zolang dat beeld er is , bestaat er conflict omdat deze beelden de relatie vernietigen .

            Is het mogelijk door observatie geen beelden te kweken ?
            Zolang je een beeld hebt omtrent jezelf zal je gekwetst worden .Het is een van de ellendigheden in het leven dat je vanaf je kindsheid door school, universiteit , en door het leven voortdurend gekwetst wordt met alle gevolgen van dien . Het gekwetst worden is het beeld dat je van jezelf gevormd hebt . Indien je vrij zou zijn van dit beeld ,dan zou en geen gekwetstheid ,noch vleierij meer bestaan .
            Nu is de andere kant dat de mens zijn z e k e r h e i d vindt door dit beeld dat hijzelf geschapen heeft van zichzelf , welk beeld door ‘ h e t d e n k e n ‘ is gevormd .
            Wij ( de spreker en de toehoorders) vragen of dit beeld vanaf de jeugd tot stand gekomen, door het denken gevormd, een bouwsel van woorden, van reakties , een proces van herinneringen , langdurige, diepe, blijvende incidenten, gekwetstheden , ideën , pijn … volledig kan verdwijnen , want alléén dan kan men een relatie met die ander hebben .
            Bij ware verbondenheid bestaat er geen beeld, is er geen conflict .Dit is geen geen theorie, geen ideaal , de spreker beweert dat het e e n f e i t is .

            K: Ben je luisterend naar de spreker bewust van je eigen beeld en hoe kan je dit verwijderen ?
            Of stel je de vraag ‘Hoe kan ik een eind maken aan dat beeld ? ‘Het ‘hoe’ houdt in dat iemand anders, je dat vertellen moet, wat je moet doen, doch je had je hele leven al leiders, specialisten, psychologen, goeroes ..enz , dus vraag niet : hoe ? maar o n t d e k z e l f of je geheel en al los kan komen van dat beeld !
            Dat kan als je de VOLLE AANDACHT geeft aan wat iemand anders zegt ! Als je vrouw, man of vriend iets leLijks zegt , en je daaraan op DAT OGENBLIK je VOLLE AANDACHT geeft dan worden er door die volle andacht GEEN BEELDEN GEVORMD .

            Als ik zelf zie hoe weinig mensen ECHT kunnen luisteren naar iemand anders, dat is dit inderdaad een zaak !!!

  12. Bedankt voor dit interessante artikel! Het is absoluut boeiend hoe u zo’n ingewikkeld en omstreden onderwerp toch op zo’n wijze weet neer te zetten, leesbaar en begrijpelijk. Wat voor mij...
    Lees meer

    Bedankt voor dit interessante artikel!
    Het is absoluut boeiend hoe u zo’n ingewikkeld en omstreden onderwerp toch op zo’n wijze weet neer te zetten, leesbaar en begrijpelijk.
    Wat voor mij een vraag blijft—- of we al niet volmaakt zijn, in het diepst van ons wezen?

    Groet,
    Paul

    • Hallo Paul,

      Je schreef:
      “Wat voor mij een vraag blijft—- of we al niet volmaakt zijn, in het diepst van ons wezen?”

      Als je je niet verliest in je oordeel, dan is alles gewoon wat het is. Je oordeel is slechts een gedachte, een verschijningsvorm. Wanneer je dat ziet, dan kun je het ook laten voor wat het is. Dat geeft mij innerlijke rust, en ruimte om dat wat werkelijk is werkelijk toe te laten. Groet, Jarien. PS Wie ben ik om te oordelen over wat mij geschapen heeft? En wat brengt het mij? En wat brengt het mij als ik het achterwege laat?

    • Jan

      24 oktober 2015 om 20:28

      Bijlage:

      Interessante vraag Paul…

      De oosterse denkwijze kan daar vanuit gaan, maar als we naar onszelf kijken of eens goed om ons heen kunnen we toch niet met de beste wil van de wereld beweren dat de aarde bevolkt is met volmaakte mensen.
      Tijdens de meditatie kunnen we soms een diepe stilte bereiken die de volmaaktheid even kan naderen, maar naar mijn mening en ervaring kunnen we zo’n staat niet in het dagbewustzijn behouden. Boeddha bereikte die staat door meditatie,wij gewone stervelingen zullen echter
      de Parcival weg moeten aflopen. Bewustzijn wordt ons niet zomaar op een eenvoudige wijze aangereikt, omdat bewustwording een wakkere houding vereist die alsmaar verder groeit door het aangaan van ervaringen die deze wereld van de dualiteit ons aanbiedt. Een voortdurend appel op ons ge-weten om de juiste keuzes te maken en mededogen en liefde te ontwikkelen.
      Door meditatie kunnen we de vergaarde inzichten verdiepen en opdragen.
      We incarneren steeds weer in deze dualistische wereld om onze lessen te leren en te groeien in bewustzijn. Als we al volmaakt waren en het ons alleen nog maar hoeven te herinneren had de geesteswereld denk ik volmaaktheid op deze wereld aan ons gespiegeld i.p.v. strijd en onvolmaaktheid.
      Al grenst de wereld op zich, zonder ons mensen, aan de volmaaktheid, daarom is een wandeling in de natuur ook helend voor de ziel.
      Paul, ik hoop dat ik je vraag een beetje heb kunnen beantwoorden.
      Groet!
      Jan.

      • Bedankt Jan voor de uitleg, waar ik mij wel in kan vinden.
        Ik moest even denken aan zo’n populair figuur die een boekje schreef over verlichting. Zelfs dat is blijkbaar maakbaar en na even oefenen binnen handbereik.
        Hartelijke groet,
        Paul

© 2024 De Verwanten

Website door DunicoBoven ↑

Translate »