Eigenlijk is het een bezigheid die ik het liefst bijna in het verborgene doe. Ik ben ook geneigd om tegen de mensen te zeggen het niet door te vertellen, alleen aan iemand die het hard nodig heeft. Ik wil mijzelf beschermen tegen een te grote aanloop, door ervaring wijzer geworden.Ook wil ik graag de mensen doorverwijzen naar de natuurlijke genezers: de zee, de duinen en het bos.
Zo regelmatig help ik iemand om de energie weer in balans te brengen. Zoveel mensen zijn uitgeput, min of meer depressief door ziekte, pijn, emoties en vooral door het lot dat hen ‘zomaar uit het niets’ is overkomen.
Zo,n proces vraagt naast zelf-vertrouwen, geloof en hoop in het goede, doorzettingsvermogen, ook heel veel energie omdat de tegenkrachten sterk zijn en alsmaar sterker worden. Medisch niet verklaarbare pijnen en ongemakken kunnen te maken hebben met die groeiende ontwikkeling en daarmee verband houdende lichamelijke en geestelijke reiniging. Ook overgevoeligheid en een gebrek aan afweer alsof alles ongefilterd binnenkomt, veranderend voedingspatroon, slapeloosheid, etc. kunnen hiervan een gevolg zijn.
Als mensen de hulp elders gaan zoeken is daar meestal al een lijdensweg aan vooraf gegaan. Vaak is dan alles op regulier gebied al uitgeprobeerd en is het een soort laatste poging en hoop om weer op weg geholpen te worden. Dat men eerst een arts geraadpleegd heeft is vanzelfsprekend omdat ik geen arts ben, ook niet de pretentie heb om mij op dat gebied te begeven. Ik ben niet meer dan een ervaringsdeskundige, een reisgenoot op het gebied van mens-wording.
Dat heeft te maken met het idee over oud bewustzijn en het misbruik door mensen die praktijkjes beginnen, nadat ze een cursus gevolgd hebben van een jaar en een certificaat hebben gekregen. Zo werkt het niet, ik betwijfel ook of het van buitenaf is aan te leren. Het heeft meer te maken met een groeiend zelf-bewustzijn, en een daaruit ontstane impuls tot helpen. Dat helpen zal iedereen op een eigen manier invullen al naar gelang lotsbeschikking en bewuste keus, in de manier waarop men dat in de wereld wil zetten. Dat kan overal zijn in ieder werkgebied!
Als voorbeeld, niet als vergelijking (!)voor het genezingswerk: Christus deed niet anders en steeds weer zei hij:“Het geloof heeft u genezen, niet ik maar de vader in mij.”
Dus de eigen kracht, het geloof in de bovenpersoonlijke energie, dat is wat geneest. Een ‘genezer’ kan gebruik maken van zijn eigen energie, zoals ook een moeder een kind kan aanraken. Dit noemt men magnetisch genezen. Hij of zij laat de energie als door een magneet aantrekken door de ontvanger. Een deel van de energie-vitaliteit wordt geschonken aan de ander. Mensen met een overmaat aan energie zijn natuurlijke genezers. Dat kunnen ook troostende of opwekkende liefdevolle woorden zijn, vervult van energie.In dit kader ben ik geen magnetiseur en in feite ook geen genezer, omdat ik niet genees maar meer fungeer als een tussenpersoon, een bemiddelaar, een transformator. Het is een kanaliseren van energie, van universele onpersoonlijke energie. Een laten stromen zonder tussenbeide te komen. Een bewustzijn van andere bewustzijnsniveaus. Het is de energie die alles en iedereen doorstroomt, waaruit alles ontstaat en uiteindelijk ook weer in opgenomen wordt. In wezen kun je iemand anders niet genezen. Je kunt alleen jezelf genezen. Genezing komt voort uit je eigen (gezonde) cellen. Een herstellend vermogen, zoals de huid rond een wond geneest.
Wat we wel steeds weer voor elkaar kunnen doen is:
‘de stekker in het stopcontact steken’, elkaar weer aansluiten op de alles doorstromende energie.
Soms zijn we zo afgedreven dat we onszelf als het ware ontkoppeld hebben. In en door ons denken kan zo’n afgescheidenheid ontstaan, zo’n grote eenzaamheid en vervreemding, dat we de energie blokkeren.
Het is mooi om de ander te mogen helpen, maar het kan alleen heilzaam zijn als er een echte samenwerking is, geworteld in geloof en vertrouwen dat deze energie niemand uitsluit.
Het is niet alleen maar halen, ik zeg weleens gekscherend: ‘Ik ben geen fietspomp!’
Soms gebeuren er zogenaamde wonderen, gaat het opeens weer stromen en komt het genezingsproces weer op gang. De meeste mensen bemerken echter ook een verandering in het bewustzijnsproces. Als het energielichaam wordt geheeld kan men weer dieper in de eigen ziel afdalen, en het proces van verdere groei in bewustzijn voortzetten. Het energie/etherlichaam kan dan losser komen van, of juist meer in balans gebracht worden met het fysieke, waardoor men verder kan komen op het geestelijke vlak.
Het is geen ingrijpen in het bewustzijn van de ander, het is de ander weer terugbrengen tot bewustzijn!
Er zijn zoveel factoren werkzaam die ons weghalen bij het bewustzijnsproces, daar is een enorme wakkerheid voor nodig. Er is niets mis mee om toe te kunnen geven en/of te beseffen dat we elkaar daar soms of regelmatig bij nodig hebben. We lopen nu eenmaal niet alleen op het smalle pad dat ons leidt naar een steeds hogere vorm van bewustzijn. Het is een teken van ontwikkeling en wakkerheid om de mensen te herkennen die samen met je oplopen, en die bereidt zijn om soms even te wachten en je weer overeind te helpen.
Daarom ging ik ook groepjes organiseren van mensen die bij mij kwamen, vanuit het bewustzijn dat mensen vooral elkaar kunnen helpen door te vertellen, te verhalen over hun bijzondere belevenissen op het pad. Te bemerken dat je het inderdaad niet alleen beloopt maar samen opgaat met reis en lotgenoten. Dat is een enorme steun en geeft hernieuwde energie om het vol te houden.
Al weer heel wat jaren geleden heb ik een periode fulltime mensen mogen helpen. Na een aantal bijzondere gebeurtenissen zoemde het rond en binnen korte tijd kwam ik om in het werk. Een periode daarvoor vroeg ik in de meditatie steeds weer: ‘Vader geef mij een taak, laat mij u helpen hier op aarde.’ Nou dat heb ik geweten, zo’n onbescheiden vraag kun je beter niet stellen!
Dag en nacht was ik bezig om de mensen die bij mij kwamen zo goed als mogelijk te helpen. Ik voelde ook veel geestelijke steun en daardoor kon ik het een periode volhouden. Maar ik wilde zo graag dat allen, niemand uitgezonderd, beter zouden worden en vond het best wel moeilijk om het ..niet mijn wil geschiede maar Uw wil.. levend te houden. Ook al zei ik het innerlijk vele malen, maar het is en blijft ontzettend moeilijk om die (eigen)wil te beteugelen. Uiteindelijk moest ik ermee stoppen omdat het echt teveel werd, het overspoelde mij en ik wist het niet meer in juiste banen te leiden.
Toen ben ik een volkstuin begonnen en heb een jaar lang over en door de aarde gekropen. Vol verbazing alles gadegeslagen, hoe het zomaar ging groeien en bloeien. Alsof alles in de tuin in harmonie was, met maar één wens: het volgen van zijn Wil. Daar beleefde ik grote geluksmomenten omdat ik er deel van mocht uitmaken. De eenheid van alle leven te beleven in de pure schoonheid en eenvoud.
Maar ik heb in die drukke tijd daarvoor ook heel veel geleerd, bijzondere mensen ontmoet en van dichtbij mogen ervaren hoe de Goddelijke Wil werkzaam is. Die Wil werkt in het lot van de individuele mensen en in het lot van de wereld. Onze wilskracht is nodig om ons in het leven te handhaven, om vooruit te komen. Maar op een gegeven moment is het zaak om die wil op te dragen en over te geven aan een Wil die alles doorstraalt en alles verbindend is. Dan ben je een nederige, doch wijze uitvoerder geworden van de grote architect, en in alles komt zijn Wil dan tot uiting.
Voor nadere inlichtingen:
stichting.dehalm@outlook.com
DE VERWANTEN POSTBUS:
WELKOM om lid te worden van een van onze FB groepen.
9 april 2017 om 18:04
en wat een mooie tuin foto heb je er op staan. de tuin en bloemen zijn voor mij een hele diepe spirituele ontdekking, bloemen zijn de belichaming van het hogere voor mij door god gegeven. de plek waar men het eerst in contact komt vanuit het materiële wereld. voelt zo fijn en verfrissend aan
10 april 2017 om 19:06
Ja dat is voor mij ook van levens belang! Zie de pagina de stiltetuin van de tuinman, voor verhaal en meer foto’s
https://deverwanten.nl/de-stilte-tuin-van-de-tuinman-auteur/
11 april 2017 om 08:15
ja weer heel herkenbaar, hoe je dat vertaald en verteld. het geeft rust, en maakt creatief. een levendige en creatief brein. een plek om te mediteren. vaak kun je aan de tuinen wel zien hoe het gaat met de geestelijke ontwikkeling van een persoon. als je een rondje door een gemiddelijke nederlandse wijk loopt zie je veel oppervlakkigheid en geestelijke dood, men is verstadst. en de binding met aarde en moeder natuur compleet kwijt. zo probeer ik via mijn tuin een diepere en sterkere spirituele relatie te krijgen met de aarde en moeder natuur. en het versterkt elkaar en spreekt tot elkaar. groetjes gido
12 april 2017 om 10:20
Beste Gido…..gelukkig zijn jullie twee en niet 1 🙂 Door de aardse dualiteit kunnen we immers groeien en mens worden.
Zo is dat Gido, het is werkelijk treurig, ook hier, hoe mensen hun tuintjes platwalsen en vol leggen met tegels. Geen heggen meer voor de vogels maar kale schuttingen van het tuincentrum. Ik geloof ook dat je aan de tuinen de mens kan leren kennen, zoals ook aan de boekenkast of de inrichting van het huis. Of is dat een te snel geveld oordeel? 🙂
Hartelijke groet ook aan Joukje!
9 april 2017 om 17:57
mooi verhaal, wat moet het fijn zijn dat je zelf weer vind en weer tot jezelf komt.
dat je weer vrij wordt en je weer op kunt laden, zo weer nieuwere en hogere energie kunt bij tanken. zo loopt dan het pad van geestelijke groei omhoog. soms hoe goed het ook is en lief de mensen ook zijn, soms is het een blok aan je been. eenzaamheid is soms ongelofelijk pijnlijk, maar kan ook ontzettend bevrijdend zijn. dit blijft voor mij balans zoeken, er op uit gaan en je terugtrekkend beide wegen kunnen we leren.
vrg
joukje & gido
10 april 2017 om 19:02
Bedankt voor jullie reactie! De balans vinden tussen de binnen en de buitenwereld is een opdracht en niet de gemakkelijkste. Ik noemde het wel drempelangst, altijd weer iets overwinnen om de binnenwereld te verlaten en de buitenwereld tegemoet te treden. Voor anderen is juist de weg naar binnen een moeilijke.
Groet!
Jan ps. Is het Joukje Gido of……..Joukje en Gido??
11 april 2017 om 08:09
we zijn een stel, maar zal voortaan voor de duidelijkheid eindigen met diegene waar je mee gesproken hebt. is wel wat fijner
30 oktober 2014 om 14:41
Dank voor je bijdrage! <br />Ja met het denken blokkeren we de energie, ontkoppelen we ons als het ware.<br />Het wonderlijke is wel dat we eerst de uiterste eenzaamheid zelf moeten ondervinden om ons met bewustzijn opnieuw te kunnen afstemmen op de energie.<br />Ik heb je reactie doorgezonden naar het artikel over meditatie omdat het daar ook zo treffend is.<br />groet! Jan.
30 oktober 2014 om 14:02
"Soms zijn we zo afgedreven dat we onszelf als het ware ontkoppeld hebben. In en door ons denken kan zo'n afgescheidenheid ontstaan, zo'n grote eenzaamheid en vervreemding, dat we de energie blokkeren."<br /><br />Dat heb ik ondervonden. Ik heb geluk dat ik nu weer "aangekoppeld" ben. Het contact met het "leven" is hersteld. Ik aanvaard het leven precies
31 december 2013 om 19:03
Fijn artikel, innerlijk voel ik de waarachtigheid wat er beschreven staat!
30 december 2013 om 23:44
Een mooi en zeer boeiend onderwerp! Inderdaad…Christus deed niet anders en we kunnen hem moeilijk betichten van oud-bewustzijn. Ik weet wel waar dat vandaan komt..als het overgaat van vader op zoon, van moeder op dochter kan je niet direct spreken van een individuele ontwikkeling. Zoals het hier boven beschreven wordt is heel wat anders en heel interessant! Dank en een voorspoedig 2014 met
30 december 2013 om 17:11
Henri, als ik je vraag goed begrepen heb, vroeg je of je alleen na een teken van boven kan gaan healen.<br />Dat hoeft niet perse na een visionair teken te zijn, het kan ook een teken zijn als er opeens een hulpvraag naar je toekomt, of een innerlijk groeiende behoefte om je rijkdom en overvloed te delen met de ander. Daarmee bedoel ik de energie. Het is ook van belang dat je de energie in jezelf
28 december 2013 om 20:01
Henri, bedankt voor je bijdrage! Alles heeft immers te maken met bewustzijn. Ik denk dan ook aan het zogenaamde hypnotiseren waar mensen in trance gebracht worden en vervolgens slaafs iedere opdracht uitvoeren die in hun gelegd wordt, ja dat is de zuiverste vorm van zwarte magie…ingrijpen in de vrije wil van de mens. Dat gebeurt dan in shows en is zichtbaar, maar we zijn ons amper bewust wat
30 december 2013 om 13:46
<br />Jan ,een vraagje aan jou …nu ik bezig ben aan je boek ….<br />Is het waar dat je maar maar beginnen healen als je en teken daarvoor van Boven gehad hebt ? <br />
26 december 2013 om 22:21
mooi artiekel jan !<br /><br />je schreef :<br />"Er hangt een waas van geheimzinnigheid en onbewust oordeel over deze vorm van hulpverlening.<br />Dat heeft te maken met het idee over oud bewustzijn en het misbruik door mensen die praktijkjes beginnen, nadat ze een cursus gevolgd hebben van een jaar en een certificaat hebben gekregen. Zo werkt het niet, ik betwijfel ook of het van buitenaf
24 december 2013 om 09:44
Het was voor mij moeilijk om in het bewustzijn het een en het ander te kunnen begrijpen over het zogenaamde "magnetiseren" veel weerstand daarover onder ons antroposofen. In het verleden heb ik dat toch zo ervaren als nu hier beschreven. Ik heb inderdaad toen de kracht gekregen om mijn weg verder in te slaan. Daarbij had ik ook bijzondere ervaringen tijdens het behandelen. Mijn lichaam
23 december 2013 om 20:24
Hallo Jan,<br />Naast het indrukwekkende artikel over het downsyndroom is dit ook weer heel interessant! <br />In bepaalde kringen wordt vaak te makkelijk gesproken over oud bewustzijn, zonder dat men zich er zelf in verdiept. Je hebt heel goed uit kunnen leggen in dit artikel dat hier sprake is van nieuw-bewustzijn.<br />Ik voel mij op bepaalde onderwerpen in het stuk direct aangesproken en