(liefde)
Als je de liefde wilt verwoorden kan dat niet door citaten of gedachten die anderen erover hebben. Liefde is vooral een persoonlijke ervaring en beleving. De diepte wordt bepaald in hoeverre iemand daarin is afgedaald, zover is hij in staat deze liefde te beleven in zichzelf.
Dat men zo sentimenteel en gemakkelijk in termen vervalt van de romantisering en de gemakzucht over de uitvoering ervan, dan denk ik: “ach wordt toch wakker…” Christus hing aan het kruis en heeft geleden in een liefde zo groots…., hoe kunnen wij mensjes dan toch denken dat wij dit soort liefde zonder enige vorm van leed naar ons toe te kunnen trekken. Door verwachtingsvol lief te zijn naar de ander met de daarbij behorende voorwaarden, en we lopen al weer snel verontwaardigd weg als iemand iets zegt wat ons ego kwets of onze schaduw aanraakt. Vooral geruststelling en beaming is dan nodig om samen een spel op te voeren, over en weer, in een zelfbedachte act van de liefde.
Liefde staat voor mij in het teken van complete vrijheid van zijn. Je kunt veel weten, zelfs alles weten over Steiner en of andere wijsgeren en dit op alle mogelijke manieren opnemen, maar als je dat niet in gelijke tred doet met de eigen ontwikkeling en ervaringen in liefde dan weet je in feite niets. Dan veroordeel je blindelings wat niet in dat straatje past omdat je daar denkbeelden over hebt en geen ervaringen. Een prostituee kan dan nog beter weten wat liefde is dan zo een persoon die nooit iets ervaren heeft wat hem in de ‘duistere kanten’ van de liefde heeft laten zien en ervaren.
Liefde is het meest besproken en het minst begrepen fenomeen op aarde en wordt pas echt begrepen door inwijding d.m.v. de geschonken levenservaring.
Ik leerde deze gradaties van liefde kennen door relaties en meerdere hindernissen die zich op andere gebieden aan mij voordeden en die waren niet mals en ettelijke malen stond ik voor een afgrond waar ik soms dacht niet meer verder te willen of te kunnen.
Ik wil het dan toch in eerste instantie over het huwelijk hebben als belangrijke factor in het geheel, want daar leer je de liefde als eerste oefen terrein kennen met al waar je ooit over gedacht en gedroomd hebt hoe die moest zijn en die vaak begint als een sprookje.
Iedere relatie heeft zo zijn bedoeling, het ligt er maar aan waar de kernpunten liggen die je besloten hebt tot ontwikkeling te brengen en dan hoeft het niet zo te zijn dat het er ideaal uitziet aan de
buitenkant maar wezenlijk gezien, ook vanuit karmisch oogpunt, is het dat wel! De formuleringen die mensen toekennen aan een ” goede relatie ” is in die zin van nul komma nul waarde!
Daarbij is een huwelijk of verbinding aangaan en doorleven nodig om de blinde plekken bewust te maken. Er zijn ook nog van die zeldzame relaties waar mensen 50 jaar of meer samen leven met 1 persoon en geleerd hebben de ander te verdragen, veelal voorbijgaand aan de eigen diepere behoeften aan ontmoeting en ontwikkeling. Een oordeel over wat voor relatie dan ook is gauw geveld maar niet mijn bedoeling, omdat de buitenstaander dat eenvoudigweg niet kan weten.
In de drie huwelijken heb ik pas later de vruchten leren plukken van deze zogenaamde niet ideale relaties! Geen van deze huwelijken was een lichtzinnigheid van mijn kant, een oppervlakkig oordeel is zo geveld. Het lot weefde in deze relaties en dat lot herkende ik en heb het letterlijk en figuurlijk zelf gewild.
Ieder huwelijk ben ik dus voor honderd procent aangegaan, tot het einde heb ik deze beker leeg gedronken tot het lot er uiteindelijk ook een einde aanmaakte.
In mijn eerste huwelijk werd ik zowel geestelijk als lichamelijk mishandeld, je zou kunnen zeggen, wat vreselijk, maar zo was het dus uiteindelijk, uit geestelijk oogpunt gezien, niet. Ik ben daar als het ware ingewijd in de fonomenen macht en onmacht en heb daarin het onvermogen ervaren tot het liefhebben. Onvermogen tot liefhebben wordt dan tot macht en onderdrukking. De dag zal ik nooit vergeten toen het moment daar was dat ik kon vertrekken uit dat huwelijk. Er sprak een innerlijke stem tot mij, zeer streng en zeer praktisch. Hij zei duidelijk en ook streng wat ik moest doen en een kracht stroomde in mijn binnenste.
Deze kracht verdreef mijn angsten en heeft mij aangezet tot daden die ik absoluut niet kon doen met de kracht die ik voorhanden had en daarin was waarachtige liefde in al zijn gestrengheid.
Het lot en de leiding heeft mij nooit in de steek gelaten en heeft mij gestreng alle fasen laten doorlopen wat noodzakelijk was en deze gestrengheid was nodig om mij in de kracht van mijn ik te zetten. Door de lotgevallen en ervaringen ook vanuit mijn vroegste jeugd, die vanaf het allereerste begin, nu niet bepaald gelukkig waren te noemen, begon ik meer te begrijpen over karma en de lessen die uiteindelijk naar de liefde leiden. Ik werd genezen van zelfzuchtige liefde, de persoonlijke liefde, nadat ik drie huwelijken doorleeft had. Mijn huidige partner was mijn laatste verleiding en de moeilijkste omdat daar mijn hele wezen mee verbonden was.
Door de ervaringen zit het niet meer in mijn aard de stroom van het verliefde te leven, na alles wat ik doorleefd heb. Opgaan in de stroom van de ander en het willen slapen in een zelfbedacht luilekkerland heeft voor mij dan ook zijn aantrekkingskracht en betovering verloren en niets met de liefde te maken, ze staat er heel ver vanaf.
De leiding die ik heb ondervonden was streng maar uiteindelijk doortrokken met liefdewijsheid , deze tracht ik zo goed als ik kan uit te dragen, zoals ik ze ook geschonken kreeg om ook anderen wakker te maken .
Ik geef voor alles om de weg van zelfkennis en ik geloof dat ik het best goed doe als vriend en minder in besloten relaties, verbonden in vaste overtuigingen hoe iets moet zijn, daar kun je nooit aan toegeven, ze zijn altijd onoprecht en dienen het bewustzijn niet! Broederschap is dan ook pas mogelijk als het individu zichzelf gevonden heeft en daardoor zichzelf genoeg is.
Van persoonlijke liefde naar geestelijke Liefde.
Dit onderstaande gedicht is een blauwdruk van jaren.
Liefdes wil:
Ik zeg je liefde is anders
ze raakt je genadeloos
daar waar je woorden willen overtuigen
niet zoet eer zout op rauwe wonden
van verledens die blijven klagen
die hopen op betere tijden
Liefde is anders
klieft het kaf van het koren
schreeuwt wanhopige kreten
in grauwe nachten
die smeken om verlossing
Liefde is anders
ze kwam niet om te bekoren
kwam niet met rein gelaat
kwam als een gedrocht, als melaats
als een ziekmakend gerecht
dat je doet uitbraken, kotsen wat ze verwoordde –
Liefde is anders
heeft een einde
daar waar een nieuwe ochtend gloort
daar toon ze zich na vele slagen
als pril staand en verjongde blik
Ik zeg je….Liefde is anders
het is gaan en staan
om liefdes wil.
Gedicht:Leonie H. Zie ook van dezelfde auteur: VROUWELIJKE ONTWIKKELING IN RELATIE
DE VERWANTEN POSTBUS:
WELKOM om lid te worden van een van onze FB groepen.
11 december 2016 om 03:19
Van persoonlijke liefde naar geestelijke Liefde, is niet de weg die de mens kan bewandelen! Immers elke mens is naar evenbeeld en gelijkenis van God op aarde.
De mens is als aan God gelijkwaardig voor alle levensvormen op aarde verantwoordelijk en heeft de vrijheid, al of niet mede-schepper te zijn voor het leven op aarde.
Van oorsprong is de mens het resultaat van de Liefde van God voor levende manifestaties van zijn gedachtes. Het minerale rijk, het planten rijk en vandaag herdenken we het dierenrijk, de derde zondag van de adventsweken.
De vierde zondag staat in het teken van het mensen rijk, met als sluit stuk de geboorte van Jezus. Al ontaard alvorens hij op aarde geboren werd, Jezus werd namelijk geboren, in een dorp waar zijn voorouders geleefd hadden en zijn ouders een plek bij de dieren in de stal aangewezen kregen! En dat gebeuren herdenken we al tweeduizend jaar, maar gezien het aantal vluchtelingen nu op aarde, heeft de mens er nog niets van opgestoken!
Het leven op aarde ontvangt elke baby in volle liefde op aarde, maar de aarde is zo vervuilt geraakt door geestelijke ingrepen van de mensheid, dat ’n baby(onzijdig) zich moet beschermen ten opzichte van hetgeen tussen het mannelijke en vrouwelijke op aarde geschied.
De dag biedt meer dan de mens vermag, is mijn lijfspreuk!
De dag is vol van Liefde en aan dat gegeven gaat de mens voorbij! Hij/Zij kan het maar niet accepteren, dat Liefde een blind verschijnsel is, wat zich elke dag weer aandient, maar niet te bevatten valt. Iets wat is, kan niet benaderd worden door hetgeen wat niet is! De mens is op aarde! En kan niet benaderd worden, alsof hij/zij er niet is en als onderdeel van een bepaalde gedachtegang over het leven op aarde beschouwd wordt.
De mens als Androgyn wezen is nog steeds bezig met zichzelf, in plaats van zich te oriënteren op hun taak op aarde, namelijk: Een goed rentmeester te wezen over het leven op aarde. De kosmische levensgeest is vele malen sneller dan het licht, laten we als mens buigen voor hetgeen het daglicht aan ons vertoond!
De Amerikaanse droom is ten koste van indianen gegaan, onze droom ten koste van de Molukkers enz. Maar zowat niets ervaar ik in mijn tijd op aarde als een verwelkoming van mijn Goddelijke Geest op aarde!
Terwijl al de manifestaties van leven, tenminste op aarde, gestoeld zijn op het verbond tussen God en de Mens! De mens als Androgyn beginsel en in wezen de Heilige Drie-eenheid op aarde vertegenwoordigend. De Heilige drie-eenheid als een moment van opperste gelukzaligheid te ervaren!
De mens zal moeten leren accepteren, dat alles wat hij/zij door de eeuwen heen op aarde ontwikkeld heeft, geen enkele bijdrage aan het leven op aarde geleverd heeft, sterker nog: De mens heeft zich geplaatst tussen de Atoombom en Atoom energie! “n stofje, waaruit we ontstaan zijn op twee manieren benaderd, dat kan toch niet! Er is immers maar één kosmische Levensgeest, wat de dag bevrucht!
En blijkbaar wil de mens daar geen verantwoordelijkheid voor nemen! En blijft elke mens speelbal van zijn persoonlijk bewustzijn, totdat hij/zij inziet dat men zelf verantwoordelijk is voor al wat gebeurd op aarde
Tot zover
Vriendelijke Groet
Walter Hebing
Toty
11 december 2016 om 14:01
Hier ben ik het wel grotendeels mee eens.
Onze focus moet rap macroscopisch worden. One earth, one message……..
https://youtu.be/l0NyhFNa6VA
11 december 2016 om 18:22
Opwekkende info gelijk de hele mikmak naar de geestelijke wereld en van alles af:)
Maar de aarde vergaat nog niet Mark ……er volgen nog drie te doorlopen fasen na de aardeontwikkeling en dat zijn Jupiter, Venus en Vulcanus en volgens Rudolf Steiner zullen onze lichamen dan meer en meer vergeestelijkt zijn. Doch dit neemt nog wel ettelijke duizenden jaren in beslag en dus hebben we nog een heel wat incarnaties op aarde te gaan.
11 december 2016 om 20:56
Dat zou kunnen Leonie. Ja, ik ken dat schema van Steiner. Al Gore, waarvan wordt beweerd dat hij de incarnatie is van Rudolf, brengt in Januari weer een film over het klimaat uit……….
De situatie is zeer alarmerend. De sentimentele oproep van Terlouw was niet misplaatst. Dat weten jullie natuurlijk ook.
20 december 2016 om 16:01
Wat te denken van deze feiten omtrent Gore:
In 1997 begon Gore’s reputatie verder af te brokkelen naar aanleiding van een aantal blunders:
Hij pleegde wervingstelefoontjes voor de 1996 Clinton campagne vanuit zijn werkkamer in het Witte Huis, hetgeen bij wet verboden is.
Tijdens een trip naar China toostte hij op Li Peng, de man achter de Tiananmen Square slachting, zich daarmee kenmerkend als typisch linkse lutser, met gelijkgestemden als Jan Maorijnissen en Paul Rosenmöller.
In september getuigden Boeddhistische nonnen dat hun tempel donateurs illegaal hun geld teruggegeven had na een wervingscampagne waar Al Gore aanwezig was. Dossiers waren daarna vernietigd en/of aangepast om te voorkomen dat de naam van hun tempel bezoedeld zou worden (de exacte rol van Gore hierin wordt overigens niet toegelicht).
Inmiddels is ook wijd en zijd bekend dat de “small farm near Carthage” niet zo klein is als de Clinton pagina voorstelt, dat hij meer grote huizen bezit, en dat hij vooral veel CO2 produceert met anderen te vertellen dat zij dat niet mogen doen. Doen zij dit toch, dan kunnen zij aflaten kopen bij bedrijven waar Gore in investeert, en dus aan verdient. En zo kennen we onze linkse zakkenvullers weer.
Gore is getrouwd met Mary Elizabeth “Tipper” Aitcheson, 7 jaar ouder, die zich bezighoudt met haar eigen stokpaardjes: het labelen van obscene en gewelddadige liedteksten. De Gores hebben vier kinderen, waarvan de jongste, Al III, recent is gearresteerd voor bezit van drugs, na aangehouden te zijn voor (veel) te hard rijden in zijn (uiteraard) Prius, het symbool van de milieumaffia dat over zijn ‘levenscyclus’ vervuilender is dan een Hummer.
Voor wie nog even wil lachen over de doorgeslagen luchtverontreinigingsfobie verwijs ik naar South Park’s Smug Alert. De ‘Prius vs. Hummer’ afweging komt hierin overigens niet aan bod, een gemiste kans.
20 december 2016 om 15:42
Het is wat mij betreft een veronderstelling die kant nog wal raakt.
Het kennelijk gebaseerd op een leek met een zeer beperkte zienswijzen en wel door door deze dame.
Waar ik hier een link van plaats.
http://www.wilmatermull.nl/node/70#.WFlA3Svlurk.gmail
4 november 2016 om 10:40
Aangaande dit artikel vond ik op een andere site een toepasselijke aanvulling voor de liefde!
Er is voor de gestorvene met betrekking tot degenen die nog op aarde zijn geen bewusteloosheid: hij kan zijn handel en wandel (Duits: Tun) zelfs volgen. Aards-fysieke kleuren en vormen ziet de in het devachan zich bevindende natuurlijk niet, aangezien hij geen fysieke organen meer heeft in het devachan. Alles echter in de fysieke wereld heeft zijn geestelijk tegenbeeld in het geestgebied, en dat neemt de voorgegane overledene waar. Iedere handbeweging in de fysieke wereld, […], bewust of onbewust, iedere verandering aan de fysieke mensen heeft een geestelijk tegenbeeld, dat hij in het devachan waarnemen kan.
Het bestaan in het geestgebied is niet een soort van droom of slaap, maar het is zeer zeker een bewust leven. De mens ontvangt in het devachan de aanleg (Duits: Anlagen) en impulsen om met de geliefden in een nauw verband te blijven, om ze in een latere incarnatie weer op aarde te vinden. Dat is vaak de zin van de incarnatie op aarde om steeds intiemere banden aan te knopen. Het samenleven in het devachan is minstens even intiem als elk leven hier. Het meevoelen in het devachan is veel krachtiger, intiemer dan op de aarde; de smart beleeft u daar mee als uw eigen smart.
Op aarde is meer of minder persoonlijk geluk mogelijk op kosten van anderen, in het devachan is dat uitgesloten. Daar zou het ongeluk dat iemand een ander bereidt om zelf gelukkig te zijn, op hem terugstralen en men zou werkelijk niet ten koste van anderen gelukkig kunnen zijn. Dat is de vereffening die van het devachan uitgaat. De impuls om de broederlijkheid op de aarde te realiseren, brengt u van daaruit mee. Wat in het devachan een vanzelfsprekende wet is, dat moet op de aarde als een taak verwerkelijkt worden.
Bron: Rudolf Steiner – GA 109 – Das Prinzip der spirituellen Ökonomie im Zusammenhang mit Wiederverkörperungsfragen – Boedapest, 7 juni 1909 (bladzijde 198-199)
30 oktober 2016 om 17:59
Goed, eerlijk, kwetsbaar en open artikel Leonie en als het gedicht van eigen hand is.?…erg mooi!
Zelf een wat saaier leven, wordt tijd om het eens open te breken geloof ik 🙂
30 oktober 2016 om 18:08
Bedankt en inderdaad eigen gedicht.
30 oktober 2016 om 17:54
Dank voor het eerlijk, openhartige verhaal!
Volgens mij is liefde de grootste illusie die er is.
Elke relatie is immers tijdelijk en bedoeld als karmische uitwisseling.
We zijn allen eigenlijk tijdelijke reisgenoten van elkaar, waarin de te leren lessen geleerd of het te vereffenen karma vereffend moet worden.
30 oktober 2016 om 18:09
Ik neem aan dat je de persoonlijke liefde bedoelt?
30 oktober 2016 om 18:31
Jazeker Leonie!
30 oktober 2016 om 15:06
Leonie,
heel mooi dit verhaal over de liefde en heel herkenbaar.
Hartelijke groet
Martin Frijters
30 oktober 2016 om 20:01
Mooie site heb je Martin, heb hem grondig bekeken en mooi het eigen stuk over jezelf.
30 oktober 2016 om 12:16
Prachtig en moedig verhaal…bedankt daarvoor. Heeelllll herkenbaar!
30 oktober 2016 om 12:09
Mooi beschreven dat de liefde niet alleen maar ‘lief’ is……….
We begrijpen nog maar weinig van de liefde denk ik. Door karmische noodzaak maakt de mens van alles mee in zijn leven en het lijden maakt daar een bepalend onderdeel vanuit. Hoe is het te begrijpen dat achter al dat leed liefde verborgen is?
Net zoals wij onze kinderen ook hun eigen ervaringen gunnen en hen niet kunnen behoeden voor leerzame ervaringen en zelfs aanmoedigen om hun eigen ervaringen te hebben, hoe pijnlijk soms dan ook.
Liefde en vrijheid staan heel dicht bij elkaar , het een kan niet zonder het ander.