20140224_155355_1









Op het bericht -Nieuwe relatie- kwam de nu volgende reactie:
“Voor je zover bent……en dat weet jezelf…..bewandel je het hele pad van dwalingen en verwachtingen.
Het is ook enorm gecompliceerd en wat onvrij is in eerste instantie, kan juist naar vrijheid uitgroeien.”

Het tussenzinnetje…en dat weet je zelf…intrigeerde mij.
Inderdaad mijn levensweg is vervuld geweest van dwalingen en verwachtingen. De levensweg die ik al gelopen heb ligt vol met achtergelaten: oude gedachten, dwalingen, torenhoge verwachtingen, illusies en desillusies. Ook veel pijnen en teleurstellingen van mensen die ik in mijn onwetendheid gekwetst zal hebben.
Dat maakt nu eenmaal onverbrekelijk deel uit van de weg. Ieders levensweg gaat min of meer ten koste van de ander. We leren nu eenmaal door en met elkaar.
Hoe verder je op het pad komt hoe meer je zult beseffen dat je schatplichtig bent en blijft aan je medemensen.

Relaties zijn blijkbaar onze grootste uitdaging. Daar ligt zoveel verwachting aan ten grondslag…en uiteindelijk zoveel teleurstelling en pijn dat het bijna niet te begrijpen is waarom we daar ons hele leven bijna onafgebroken mee bezig blijven in ervaringen en vooral ook in onze gedachten!
Mensen dromen van de ideale relatie en weten precies hoe die er uit zal moeten zien, met minder neemt men geen genoegen. Wanhopig zoeken naar de prins op het witte paard of naar de  mooie prinses om wakker te kussen.
De relatiesfeer is, naast het goede dat er natuurlijk wel degelijk kan zijn, ook een enorm slagveld.
Heel veel slachtoffers komen voort uit relaties die vol verwachting en hoop waren begonnen. Ons verdere leven lijden we aan of praten over onze ouders die het verkeerd deden in onze ogen.
De vraag is dan ook in hoeverre je dat je ouders kunt blijven kwalijk nemen. Was het boze opzet of gewoon onwetendheid en een totale onmacht?
Iemand zei eens: “Wil je echt eenzaam worden, ga dan trouwen”.
Het klinkt nu allemaal wel heel dramatisch maar feitelijk is het waar; één op de drie relaties gaan vroeg of laat stuk. In feite zijn we ons hele leven op de vlucht voor de eenzaamheid. Onze grootste angst is om helemaal alleen te zijn of te komen. Moederziel alleen op de wereld is toch een enorm schrikbeeld.
Dit zijn de twee fenomenen: relatie en eenzaamheid.
Beiden zijn blijkbaar onze grootste zorg, (als we genoeg te eten hebben en een dak boven ons hoofd) daar gaat bijna al onze levensenergie aan verloren.
Het is inderdaad gecompliceerd en ook wel geheimzinnig wat die twee grootheden met ons voor hebben.
Geestelijk gezien zou ik zeggen dat onze zoektocht naar de perfecte relatie een zoektocht is naar ons-zelf, naar de eens verloren eenheid.
Eenzaamheid een dwingende noodzakelijkheid om ons te confronteren met ons-zelf. Een zeer pijnlijk gebeuren om in onszelf af te dalen, het daar te zoeken en niet meer buiten ons-zelf.
In de relatiesfeer moeten we ook beseffen dat er veel karma te vereffenen is. Dat we in het voorgeboortelijk bestaan ons hebben voorgenomen om een schuld in te lossen. Zoals ik al beschreef is niemand van ons schuldenvrij naar zijn medemens. Karma geeft ons de kans om onszelf en de ander te verlossen.
Als we daar onwetend blijven zullen we nooit beseffen dat een relatie ook een enorme kans kan zijn om naar —   Vrijheid— te kunnen groeien. Als we een relatie alleen maar willen blijven zien als een mooi sprookje dat romantisch en altijd maar liefdevol moet zijn gaan we voorbij aan wat het ons in werkelijkheid te bieden heeft.
We hebben elkaar ook heel veel te leren: het kan wel eens zijn dat de man of vrouw naast ons uiteindelijk onze grootste goeroe blijkt te zijn.
We kunnen er voor weglopen, en soms kan dat ook wel verstandig zijn, maar in het algemeen gaan we veel te snel op de vlucht en op zoek naar een ander.
Wie heeft ons toch wijs gemaakt dat ons grootste geluk en onze grootste vrijheid in de relatiesfeer ligt?
Een relatie geeft ons de kans om elkaar te bevrijden, te bevrijden van elkaar en van al onze verwachtingen!
Dan wacht ons uiteindelijk geen eenzaamheid of alleen zijn, maar ……..all-één zijn.
Vanuit dat all-één zijn kunnen we relaties aangaan die vrij zijn. Niet meer zo vol hunkering naar vervulling buiten onszelf. 
Dan kan er sprake zijn van een… nieuwe broederschap…
                           de weg van het IK…

Dit was een vervolg op het bericht van 11.10.2013
Nieuwe relatie-/reactie op nieuwe relatie/-reactie 16.11.2013 van een lezer.









(Totaal aantal bezoeken: 84, 1 bezoekers vandaag)
  • Schrijf je in voor de maandelijkse nieuwsbrief van De Verwanten!