de digitale postbode

De verhouding tussen het ego en hoger-zelf. Narcisme als uitvloeisel van het ongebreidelde egoïsme. 1 dag per week vasten als tegenwicht.
————————

De geestelijke wereld heeft een enorm risico genomen om de mens geheel vrij te willen maken. Dat hij geheel los van de leiding zijn eigen weg mag zoeken te midden van licht en duister dat hem omringt. Eigenlijk als een opstandige puber waar je uiteindelijk tegen zegt: dat hij het nu maar zelf moet uitzoeken om zijn eigen waarheid te ontdekken. Je geeft nog wat goede adviezen mee, ook al weet je dat die zeker niet opgevolgd zullen worden. Het is moeilijk om zo’n kind los te laten, maar er is toch enig vertrouwen overgebleven dat hij uiteindelijk zijn eigen weg zal weten te vinden. Het is eerder een daad van liefde dan een daad door onverschilligheid ingegeven. ‘Door schade en schande wijs worden’ is een oud gezegde dat aangeeft dat wijs worden met eigen ervaring te maken heeft en het recht om zogenaamde fouten te maken. Zelf keuzes te maken tussen alle verleidingen die op het pad tevoorschijn zullen komen. Als de bloedband in takt blijft komt hij vroeg of laat wel weer terug bij waar hij vertrok, zoals ‘de verloren zoon’ die met een groot feestmaal onthaald werd toen hij terugkeerde van zijn omzwervingen. Zijn broer die altijd thuis was gebleven en nauwgezet had gedaan wat van hem verwacht werd was jaloers en begreep er niets van.

Het ego is de drager van de uiterlijke mens, een vage afspiegeling van en herinnering aan de geest, een soort mens die is ontstaan door nabootsing en indoctrinatie van en door de omgeving. Het ego is ook een soort schild om de gevaren in de wereld tegemoet te treden en hoe meer iemand heeft moeten strijden hoe sterker het schild geworden is. We kunnen echter ook het tegenovergestelde waarnemen; dat door pijn en lijden het ego juist milder wordt. De term ego is afkomstig  uit het Grieks en Latijn en betekent ‘ik’, het is het deel van het bewustzijn waar we ik tegen zeggen en waarvan we denken dat we dat zelf zijn, het is het ultieme zelfbeeld. Sommigen hebben een sterk evenwichtig ego met een daarbij passend zelfbeeld en kunnen zich daarmee goed handhaven in de wereld, weer anderen hebben een beschadigd ego, een slecht zelfbeeld en minderwaardigheidscomplex en lopen jarenlang bij de geestelijke gezondheidszorg om er nog iets van te maken.  Ook zijn er ego’s die zich door geweld en misdaad willen handhaven en daar hun zelfvertrouwen aan ontlenen.
We hebben de neiging om onszelf geheel te identificeren met dat zelfbeeld, met het ego dat grotendeels bepaald wordt door de omgeving waarin men opgroeit. Dat de een wat dat betreft meer geluk heeft dan de ander staat buiten kijf en daarom is een oordeel soms snel geveld, maar bijna altijd onterecht. Hoe zou jouw ego zich ontwikkeld hebben als je in een totaal andere omgeving was opgegroeid?
Hier is vanzelfsprekend nog het een en ander over op te merken omdat aan de aardse ervaringen ook een keuzemogelijkheid vooraf gaat om karma in te lossen.

Het ego is de afspiegeling van het hogere zelf, van het hoger IK. Geesteswetenschappelijk  bezien is het hoger-ik of hoger-zelf niet in de mens, maar het blijft na de geboorte achter in de geestelijke wereld en bevindt zich daardoor buiten de mens.
Het werkt echter voortdurend in op de mens door wat in het leven karmisch van buitenaf op ons afkomt. Vooral ook werkt dit hogere-ik op ons in door de ont-moetingen met andere mensen!
Zoals het ego persoonlijk is te noemen, is dit hoger-ik onpersoonlijk. Die onpersoonlijke of bovenpersoonlijke liefde  is niet gericht op één uitzonderlijk mens en exclusief maar het is de weg naar liefde voor alles om ons heen en alles wat we in het aardse leven ontmoeten. Soms ontmoeten we van die uitzonderlijke mensen die onzelfzuchtige liefde uitstralen en ook zijn, dat kan dan tevens de ontmoeting met het hoger-zelf betekenen waar we nog niet zelf toegang toe hebben.
De vereniging met dat zuivere geestelijke wezen is de kern van de nieuwe inwijding en kan plaatsvinden op het niveau van de groeiende kracht van de intuïtie. Het is een geestelijk gebeuren van zuivere liefde. Intuïtie is  iets wat men direct weet zonder erover na te denken of het te beredeneren. Het is een diep weten en niet ontstaan door uiterlijke kennis en heeft geen wetenschappelijk bewijs nodig. Het betekent: innerlijk zicht of innerlijk zien. Inspiratie staat meer voor bezieling en directe ingeving en kan tot ons komen op momenten van ontspanning en innerlijke stilte.

Als de verbinding verbroken wordt, komen we los van het innerlijk geweten, los van de intuïtie, dat in wezen zuivere liefde is. Alleen daar kunnen we werkelijk te rade gaan als we willen weten wat waarheid is, een weten dat zijn wortels heeft in onbaatzuchtige liefde. Als er sprake is van een werkelijke verbinding met het hoger-ik kunnen we spreken van Ik-Ben; een Christus ervaring. Innerlijk vrede daalt dan in en is van blijvende aard.
Dat vraagt dat we stilstaan en stil worden, de bereidheid om te luisteren en niet meer te schreeuwen om gehoord te worden. In feite wordt er van ons gevraagd, vanuit geestelijk oogpunt, om ruimte te scheppen in onszelf en een leegte toe te laten en die ook onder ogen te durven komen. Dat is totaal tegenovergesteld aan onze consumptiemaatschappij die wil dat we steeds meer consumeren in voeding, goederen en informatie.

In het begin van het artikel scheef ik over het enorme risico dat genomen is door de mens zo los te laten dat hij ook volledig zou kunnen afdwalen en niet meer thuis zou komen zoals de verloren zoon, maar het gaat uit van een rotsvast vertrouwen dat de mens zijn geestelijke oorsprong uiteindelijk weer zal kunnen herinneren.
Het ego is door middel van een soort navelstreng verbonden met de ziel en daardoor ook met het hoger-zelf. Er zijn echter ook krachten werkzaam die die navelstreng willen doorknippen om het ego volkomen los te maken van haar geestelijke oorsprong. Als het ego geen verbinding meer heeft, niet meer geworteld is in de geest slaat het op drift en wordt als het ware onmenselijk, los van het geweten en intuïtie zoekt het andere maatstaven buiten zichzelf.
Daardoor ontstaan dan de zogenaamde narcisten die een soort gedrag vertonen dat wordt gekenmerkt door een obsessie met de eigen persoonlijkheid, egoïsme, dominantie, ongebreidelde ambitie en een totaal gebrek aan inlevingsvermogen. Zij zijn het middelpunt van de wereld en overtuigt van het eigen gelijk en daardoor levensgevaarlijk, ook omdat ze onbewust een woede in zich dragen die een weg naar buiten zoekt. Veelal zijn het beschadigde mensen door hun verleden waar ze niet overheen gekomen zijn, maar de woede komt ook en vooral door een onbewust gevoel van afgescheidenheid van het pure menszijn en daardoor gaan ze de anderen als vijanden zien die hen willen benadelen. Dan krijg je de populisten en dictators die iedere oppositie de kop indrukken en de journalisten naar de gevangenis sturen.
Ook een narcistische neiging is het om ons juist van de wereld af te keren en het hoger-ik uitsluitend in onszelf te zoeken en lief te hebben. Dan kunnen we ten prooi vallen aan de grote illusie van uitmuntendheid en tot echte egoïsten worden die neerkijken op de strijdende medemens en alles afdoen met spirituele clichés.

Alles in onze tijd is erop gericht de mens naar buiten te trekken door een bombardement aan niet te stoppen informatie. Een gekmakende behoefte aan nieuwsgaring en vrije meningsuiting. Nieuwsgierig en overal een mening over kunnen vormen, die is ontstaan door van buiten opgelegde meningen van anderen, een wereldwijd web waar we met elkaar in gevangen zijn. Mensen zijn digitale postduiven geworden die alsmaar bezig zijn berichten van anderen te reproduceren, delen en retweeten. Nieuws en nepnieuws zijn niet meer te onderscheiden en er worden ‘trollen’ gebruikt, nepsites, om zoveel mogelijk mensen te beïnvloeden. Dag en nacht online en nooit meer stilte en rust, alsof er boosaardige krachten werkzaam zijn die de opdracht hebben om de mens te verdrijven van zijn ware aard: menszijn.
We zijn internet verslaafden geworden die zelfs in de natuur niet kunnen stoppen om alles vast te willen leggen, alles willen ontdoen van het bruisende leven. Geen idee meer wie we zelf zijn, omdat we ver verwijderd zijn van ons ware zelf en de navelstreng uiterst dun en breekbaar, ……………nog even en hij knapt en de verbinding is verbroken. Net als de wanhoop die ontstaat als het internet even uitvalt, maar dan vele malen erger.

Als de verbinding verbroken wordt, komen we los van het innerlijk geweten, los van de intuïtie, dat in wezen zuivere liefde is. Alleen daar kunnen we werkelijk te rade gaan als we willen weten wat waarheid is en wie we werkelijk zijn. Een weten dat zijn wortels heeft in onbaatzuchtige liefde. Dat vraagt dat we stilstaan en stil worden, de bereidheid om te luisteren en niet meer te schreeuwen om gehoord te worden. Het ego heeft als kenmerk dat het zichzelf uiterst serieus neemt en laat het nu juist een teken van wijsheid zijn als we om onszelf kunnen lachen, onszelf niet al te serieus nemen. Als we milder worden naar ons ego en de voortdurende fouten die we maken, zullen we ook milder worden in ons oordeel naar de anderen. Als we ons geheel identificeren met het ego kunnen we het ook niet veranderen, het ego kan niet het ego veranderen. Iets veranderen kunnen we pas als we enige afstand nemen en tot de ontdekking komen dat we het ego niet werkelijk zijn, we zijn veel meer.
Laten we waarnemers worden die gaan proberen in alles iets moois en zuivers te ontdekken, iets dat we herkennen omdat we het ook zelf zijn en er deel van uitmaken.

De vastentijd is weer aanstaande (aswoensdag 1 maart tot pasen). Dat herinnert ons weer aan een al eeuwenoude wijsheid en mogelijkheid om lichaam en geest te reinigen. Ook de medische wetenschap heeft eindelijk ontdekt hoe gezondmakend 1 of 2 dagen vasten per week is. Voor onze tijd gaat dat nog meer op voor het denken en de geest die zo overbelast zijn. Het eigen ge-weten, de intuïtie is bedolven onder informatie van buiten.
Hoe zal het zijn om te beginnen met 1 dag per week te vasten?  1 dag per week niet eten en geen sociale media of ander nieuws. Wie gaat de uitdaging aan?

**Als we ons verliezen in het ego ontstaat narcisme, als we ons verliezen in het hoger-zelf spreken we van overgave. Het hoger bewustzijn echter verliest zich niet meer in de ander maar heeft een absolute gelijkwaardigheid bereikt, die zichzelf dienstbaar maakt aan het geheel, en daar is dan sprake van ware broeder/zusterschap.

Voor persoonlijke vragen en opmerkingen DE VERWANTEN POSTBUS

DE VERWANTENPAGINA voor reactie en verdieping.

DOE JE MEE?   GEEF JE OP ALS ABONNEE. WELKOM!


 

(Totaal aantal bezoeken: 1.185, 1 bezoekers vandaag)
  • Schrijf je in voor de maandelijkse nieuwsbrief van De Verwanten!