De Hand
Stervend in het licht
Hulpeloos, wentelend
Volgend de spiraal van licht
naar duister
Tastend zoekend naar de hand
De verloren troostende metgezel
Door vader en moeder grijp ik uw hand
Tot het besef misleid te zijn
Teleurgesteld, zoekend
Reikt zij mij haar hand
Tot ook haar ontmaskering
Breekt de knellende band
Alsmaar, onstuitbaar dieper vallend
Schreeuwend om steun en leiding
Reiken diverse gestalten mij de hand
Smedend aan ijzeren banden
Voor eeuwig te verlammen
Mijn willoze handen
Eindelijk gloort het bewustzijn
Doen mij de lafheid beseffen:
Te willen blijven een kind
Voor altijd vasthoudend de hand
Eeuwig durend blind
Langzaam dringt het zicht door
Niet langer meer de zoeken
Maar zelf… door heel mijn wezen
De hand te zijn
(Totaal aantal bezoeken: 264, 1 bezoekers vandaag)
DE VERWANTEN POSTBUS:
WELKOM om lid te worden van een van onze FB groepen.
